Opinia rzecznika generalnego - 25 października 2012 r. - Belgacom i in. - Sprawa C-375/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JÄÄSKINEN

przedstawiona w dniu 25 października 2012 r. (1)

Sprawa C‑375/11

Belgacom SA

Mobistar SA

KPN Group Belgium SA

przeciwko

État belge

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (Belgia))

Usługi telekomunikacyjne - Dyrektywa 2002/20/WE - Prawo do użytkowania częstotliwości radiowych - Jednorazowe opłaty za przyznawanie lub odnawianie - Metoda obliczania - Zmiana istniejących praw - Domniemane retroaktywne zastosowanie dyrektywy 2002/20 przez państwo członkowskie

I -    Wprowadzenie

1.        Spór przed sądem krajowym stanowi dla Trybunału okazję do rozważenia, czy na podstawie unijnego prawa telekomunikacyjnego odnowienie praw użytkowania częstotliwości radiowych użytkowanych na potrzeby telekomunikacji może być odpłatne na takich samych zasadach jak początkowe przyznanie takich praw. Sedno sprawy polega na określeniu, czy państwa członkowskie są uprawnione do nakładania dalszych jednorazowych opłat za użytkowanie częstotliwości radiowych w sytuacji, gdy operatorzy telekomunikacyjni już uiścili zasadniczą opłatę jednorazową przy wchodzeniu na rynek, a także w sytuacji, kiedy uiszczają oni już opłatę roczną związaną z prawami użytkowania.

        Cour constitutionnelle (belgijski trybunał konstytucyjny) przekazał postanowienie odsyłające w kontekście sporu pomiędzy z Belgacom SA (zwaną dalej „Belgacom”), Mobistar SA (zwaną dalej „Mobistar”) oraz KPN Group Belgium SA (zwaną dalej „KPN Group Belgium”) jednej strony, a państwem belgijskim z drugiej strony, w sytuacji, gdy podmioty wymienione w pierwszej kolejności kwestionują zgodność opłat nałożonych przez państwo belgijskie z art. 3, 12 i 13 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (zwanej dalej „dyrektywą o zezwoleniach”)(). Artykuły 12 i 13 są kontynuacją art. 11 dyrektywy 97/13/WE (obecnie uchylonej)(). Trybunałowi zadano także pytanie, czy art. 14 dyrektywy o zezwoleniach dotyczący zmiany przez państwa członkowskie istniejących praw i obowiązków operatorów telekomunikacyjnych uniemożliwia rządowi belgijskiemu nałożenie przedmiotowej opłaty.