Opinia rzecznika generalnego - 4 października 2012 r. - Jyske Bank Gibraltar - Sprawa C-212/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 4 października 2012 r.(1)

Sprawa C‑212/11

Jyske Bank Gibraltar Ltd

przeciwko

Administración del Estado

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania)]

Zwalczanie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu - Dyrektywa 2005/60/WE - Obowiązek instytucji kredytowych przekazywania informacji o podejrzanych transakcjach finansowych - Podmiot działający na zasadach swobodnego świadczenia usług - Ustalenie krajowej jednostki analityki finansowej odpowiedzialnej za gromadzenie informacji - Wykładnia art. 22 ust. 2 dyrektywy 2005/60 - Ograniczenie swobody świadczenia usług - Nadrzędne względy interesu ogólnego - Zdolność ustawodawstwa krajowego do osiągnięcia wyznaczonych celów - Proporcjonalność

1.        Czy instytucja kredytowa jest obowiązana przekazywać informacje wymagane w związku ze zwalczaniem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu jednostce analityki finansowej państwa członkowskiego, w którym świadczy swoje usługi, czy państwa członkowskiego, w którym mieści się jej siedziba?

        W niniejszym odesłaniu prejudycjalnym wystąpiono do Trybunału o wskazanie jednostki analityki finansowej odpowiedzialnej za gromadzenie, analizowanie, a następnie przekazywanie właściwym krajowym organom ścigania i zwalczania przestępczości finansowej (zwanym dalej „właściwymi organami krajowymi”) informacji dotyczących podejrzanych transakcji finansowych. Problem jest ważny, ponieważ chodzi o zapewnienie skutecznej i spójnej realizacji działań nie tylko w zakresie zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, o których mowa w dyrektywie 2005/60/WE(), lecz także współpracy podjętej przez państwa członkowskie w ramach decyzji 2000/642/WSiSW() w zakresie wymiany informacji finansowych. Cel jest prosty, ponieważ chodzi o pozbawienie osób zajmujących się praniem pieniędzy możliwości wykorzystywania i czerpania korzyści ze swobody świadczenia usług w celu ułatwiania sobie prowadzenia działalności przestępczej ze szkodą dla integralności systemu finansowego Unii Europejskiej i państw członkowskich.