Opinia rzecznika generalnego - 3 maja 2012 r. - Format Urządzenia i Montaże Przemysłowe - Sprawa C-115/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JÁNA MAZÁKA

przedstawiona w dniu 3 maja 2012 r.(1)

Sprawa C‑115/11

Format Urządzenia i Montaże Przemysłowe Spółka z o.o.

przeciwko

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, I Oddział w Warszawie

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie (Polska)]

Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Określenie właściwego ustawodawstwa - Osoba zwykle zatrudniona na terytorium dwóch lub więcej państw członkowskich - Wykonywanie pracy podczas następujących po sobie okresów i na podstawie kolejnych umów o pracę - Zaświadczenie E 101 - Rozbieżność pomiędzy umową o pracę a rzeczywistym wykonywaniem pracy

I -    Wprowadzenie

1.        Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2010 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 2 marca 2011 r., Sąd Apelacyjny w Warszawie (Polska) złożył wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni art. 14 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r.(2), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1992/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r.(3) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1408/71” lub „rozporządzeniem”).

2.        Wniosek został złożony w ramach postępowania pomiędzy z jednej strony przedsiębiorstwem Format Urządzenia i Montaże Przemysłowe sp. z o.o. (zwanym dalej „Formatem”) i pracownikiem Wiesławem Kitą a z drugiej strony Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, I Oddział w Warszawie w przedmiocie określenia właściwego ustawodawstwa w odniesieniu do W. Kity na podstawie rozporządzenia nr 1408/71.

        W tym względzie sąd krajowy zasadniczo dąży do ustalenia, czy osoba znajdująca się w sytuacji W. Kity może być uznana za „osobę zwykle zatrudnioną na terytorium dwóch lub więcej państw członkowskich” dla celów stosowania art. 14 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 1408/71, w którym to wypadku w ramach wyjątku może mieć zastosowanie ustawodawstwo państwa członkowskiego zamieszkania osoby zatrudnionej - w tym przypadku ustawodawstwo polskie.