Opinia rzecznika generalnego - 17 kwietnia 2012 r. - Parlament przeciwko Radzie - Sprawa C-355/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 17 kwietnia 2012 r.(1)

Sprawa C‑355/10

Parlament Europejski

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Skarga o stwierdzenie nieważności - Decyzja 2010/252 - Uprawnienia wykonawcze - Granice - Rozporządzenie nr 562/2006 - Kodeks graniczny Schengen - Ochrona granic

1.        W niniejszej sprawie Parlament Europejski zwrócił się do Trybunału o stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2010/252/UE z dnia 26 kwietnia 2010 r., uzupełniającej kodeks graniczny Schengen (2) w odniesieniu do ochrony zewnętrznych granic morskich w kontekście współpracy koordynowanej przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach państw członkowskich Unii Europejskiej (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”) (3). W przypadku uwzględnienia skargi Parlament wnioskuje, żeby skutki zaskarżonej decyzji zostały utrzymane do momentu jej zastąpienia.

I -    Ramy prawne i zaskarżona decyzja

2.        Kodeks graniczny Schengen (zwany dalej „KGS”) wprowadza między innymi przepisy regulujące kontrolę graniczną osób przekraczających zewnętrzne granice państw członkowskich Unii Europejskiej (art. 1 akapit drugi). Zgodnie z art. 3 lit. b) kodeks stosuje się „bez uszczerbku dla praw uchodźców i osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, w szczególności w odniesieniu do zasady non-refoulement”.

        Pojęcie „granic zewnętrznych” jest zdefiniowane w art. 2 pkt 2 jako „granice lądowe, w tym granice na rzekach i jeziorach, oraz granice morskie państw członkowskich, a także ich porty lotnicze, porty rzeczne, porty morskie i porty na jeziorach, pod warunkiem że nie stanowią one granic wewnętrznych”. Artykuł 2 pkt 10 stanowi, że „odprawa graniczna oznacza czynności kontrolne przeprowadzane na przejściach granicznych w celu zapewnienia, że można zezwolić na wjazd osób, w tym ich środków transportu oraz przedmiotów będących w ich posiadaniu, na terytorium państw członkowskich lub można zezwolić na opuszczenie przez nie tego terytorium”. Pojęcie ochrony granicy jest zdefiniowane w art. 2 pkt 11 jako „ochrona granicy pomiędzy przejściami granicznymi oraz ochrona przejść granicznych poza ustalonymi godzinami otwarcia w celu uniemożliwienia uniknięcia przez osoby odprawy granicznej i zniechęcenia ich do tego”.