Opinia rzecznika generalnego - 6 marca 2012 r. - Éditions Odile Jacob przeciwko Komisji - Sprawa C-551/10 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JÁNA MAZÁKA

przedstawiona w dniu 6 marca 2012 r. (1)

Sprawa C‑551/10 P

Éditions Odile Jacob SAS

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie - Konkurencja - Koncentracje - Wydawnictwo francuskojęzyczne - Rozporządzenie (EWG) nr 4064/89 - Naruszenie art. 3 - Nadużycie władzy - Brak uzasadnienia - Zasady pewności prawa, usprawiedliwionych oczekiwań i równości - Ocena pozycji dominującej - Adekwatność zobowiązań

I -    Wprowadzenie

1.        W swoim odwołaniu Éditions Odile Jacob SAS (zwana dalej „wnoszącą odwołanie”) wnosi o uchylenie wyroku Sądu z dnia 13 września 2010 r. w sprawie T‑279/04 Éditions Jacob przeciwko Komisji(2) (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), w którym Sąd oddalił jej skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 7 stycznia 2004 r. uznającej koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem porozumienia EOG (Sprawa nr COMP/M.2978 - Lagardčre/Natexis/VUP)(3) (zwanej dalej „sporną decyzją”).

II - Okoliczności faktyczne leżące u podstaw postępowania

        Stan faktyczny niniejszego odwołania został przedstawiony w sposób bardzo szczegółowy w pkt 1-59 zaskarżonego wyroku. Z tego względu odniosę się jedynie do niektórych mających dla niego znaczenie faktów, aby w ten sposób pokrótce wyjaśnić okoliczności towarzyszące wniesieniu tego odwołania. W dniu 25 września 2002 r. Vivendi Universal SA (zwana dalej „VU”) postanowiła pozbyć się aktywów wydawniczych (zwanych dalej „aktywami omawianymi”) posiadanych w Europie przez jej spółkę zależną Vivendi Universal Publishing SA (zwaną dalej „VUP”). Lagardčre SCA (zwana dalej „Lagardčre”) zadeklarowała swoje zainteresowanie nabyciem tych aktywów. Choć jednak w VU dążyła do szybkiej sprzedaży i szybkiej płatności stało się jasne, że zamiar ten nie mógł zostać zrealizowany z uwagi na konieczność uzyskania wcześniejszej zgody na sprzedaż przez właściwe organy ochrony konkurencji. Lagardčre poprosiła więc Natexis Banques Populaires SA (zwaną dalej „NBP”) o działanie zamiast niej i, za pomocą spółki zależnej utworzonej w tym celu, przejęcie omawianych aktywów od VUP, tymczasowe ich posiadanie oraz ich sprzedaż na rzecz Lagardčre, kiedy uzyska ona zgodę na takie przejęcie.