Opinia rzecznika generalnego - 1 marca 2012 r. - Polska przeciwko Komisji - Sprawa C-335/09 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PEDRA CRUZA VILLALÓNA

przedstawiona w dniu 1 marca 2012 r.(1)

Sprawa C‑335/09 P

Rzeczpospolita Polska

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie - Rolnictwo - Wspólna organizacja rynków - Środki przejściowe przewidziane w związku z przystąpieniem nowych państw członkowskich - Rozporządzenie (WE) nr 1972/2003 - Skarga o stwierdzenie nieważności - Termin - Początek biegu terminu - Przekroczenie terminu - Prawo nowych państw członkowskich do wniesienia skargi na akty wydane między dniem podpisania traktatu akcesyjnego a dniem jego wejścia w życie - Unia prawa - Wartości, na jakich opiera się Unia - Państwo prawne - Równość państw członkowskich wobec traktatów - Rozporządzenie (WE) nr 735/2004 zmieniające rozporządzenie nr 1972/2003 - Przepisy prawa wtórnego wprowadzające odstępstwo od przepisu prawa pierwotnego - Hierarchia norm prawnych - Obowiązek uzasadnienia - Uzasadnienie szczegółowe

1.        W niniejszej sprawie Trybunał rozpatruje odwołanie od wyroku, w którym Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich(2) uznał skargę o stwierdzenie nieważności wniesioną przez Rzeczpospolitą Polską w części za niedopuszczalną z powodu przekroczenia terminu, a w części za bezzasadną.

2.        Ponieważ kwestia dopuszczalności podniesiona w niniejszej sprawie jest identyczna z problemem, jaki Trybunał rozpatruje w związku z innym, wniesionym równocześnie odwołaniem, w zawisłej przed Trybunałem sprawie C‑336/09 P Polska przeciwko Komisji(3), proponuję, by Trybunał rozstrzygnął tę kwestię zgodnie z propozycją, jaką sformułowałem w opinii we wskazanej sprawie.

        Natomiast, jeśli chodzi o istotę sprawy, należy na wstępie zaznaczyć, że tym razem zaskarżone zostały dwa rozporządzenia. W skardze do Sądu Rzeczpospolita Polska wniosła o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 1972/2003 z dnia 10 listopada 2003 r.(), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 230/2004 z dnia 10 lutego 2004 r.() oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 735/2004 z dnia 20 kwietnia 2004 r.(). Jak zaś zobaczymy, Sąd w zaskarżonym wyroku uznał skargę za niedopuszczalną w zakresie dotyczącym rozporządzenia nr 1972/2003. Uznał ją natomiast za dopuszczalną w zakresie dotyczącym rozporządzenia nr 735/2004, zmieniającego rozporządzenie nr 1972/2003.