Wyrok Trybunału - 12 lipca 2012 r. - Komisja przeciwko Hiszpanii - Sprawa C-269/09

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)

z dnia 12 lipca 2012 r.(*)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuły 18 WE, 39 WE i 43 WE - Artykuły 28 i 31 porozumienia o EOG - Przepisy podatkowe - Przeniesienie przez podatnika miejsca zamieszkania za granicę - Obowiązek wliczenia wszelkich dochodów dotychczas nie przypisanych do podstawy opodatkowania za ostatni rok podatkowy - Utrata ewentualnych korzyści w postaci odroczenia terminu zapłaty należności podatkowych

W sprawie C‑269/09

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 15 lipca 2009 r.,

Komisja Europejska, reprezentowana przez R. Lyala i F. Jimeno Fernándeza, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona skarżąca,

przeciwko

Królestwu Hiszpanii, reprezentowanemu przez M. Muńoza Péreza, działającego w charakterze pełnomocnika, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana,

popieranemu przez:

Republikę Federalną Niemiec, reprezentowaną przez M. Lummę, C. Blaschkego i K. Petersen, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

Królestwo Niderlandów, reprezentowane przez C. Wissels i M. de Ree, działające w charakterze pełnomocników,

Republikę Portugalską, reprezentowaną przez L. Ineza Fernandesa, działającego w charakterze pełnomocnika,

interwenienci

TRYBUNAŁ (pierwsza izba),

w składzie: A. Tizzano, prezes izby, M. Safjan, M. Ilešič, E. Levits i M. Berger (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: J. Mazák,

sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 29 czerwca 2011 r.,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

        Komisja Wspólnot Europejskich wnosi w skardze do Trybunału o stwierdzenie, że Królestwo Hiszpanii, ustanawiając i utrzymując w mocy art. 14 Ley 35/2006 del Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas y de modificación parcial de las leyes de los Impuestos sobre Sociedades, sobre la Renta de no residentes y sobre el Patrimonio (ustawy nr 35/2006 z dnia 28 listopada 2006 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustaw o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, o podatku dochodowym od nierezydentów i o podatku od majątku ; BOE nr 285 z dnia 29 listopada 2006 r., s. 41734, sprostowanie BOE nr 57 z dnia 7 marca 2007 r., s. 9634), zobowiązujący podatników przenoszących miejsce zamieszkania za granicę do wliczenia wszelkich dochodów dotychczas nie przypisanych do podstawy opodatkowania za ostatni rok podatkowy, w którym byli rezydentami, uchybiło zobowiązaniom, jakie na nim ciążą na mocy art. 18 WE, 39 WE i 43 WE, a także na mocy art. 28 i 31 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanego w dniu 2 maja 1992 r. (Dz.U. 1994 L 1, s. 3, zwanego dalej „porozumieniem o EOG”).