Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 17 listopada 2011 r. - Komisja przeciwko Estonii - Sprawa C-505/09 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

VERICY TRSTENJAK

przedstawiona w dniu 17 listopada 2011 r.(1)

Sprawa C‑505/09 P

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Estońskiej

Odwołanie - Środowisko naturalne - Zanieczyszczenie powietrza - Dyrektywa 2003/87/WE - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - Krajowy plan rozdziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgłoszony przez Republikę Estońską na lata 2008-2012 - Kompetencje państw członkowskich i Komisji - Artykuł 9 ust. 1 i 3 oraz art. 11 ust. 2 dyrektywy 2003/87





I -    Wprowadzenie

1.        Rozpatrywane odwołanie dotyczy systemu wprowadzonego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275, s. 32), zmienioną dyrektywą 2004/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. (Dz.U. L 338, s. 18), zwaną dalej „dyrektywą”.

2.        W odwołaniu Komisja Europejska wnosi o uchylenie wyroku Sądu pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 23 września 2009 r. w sprawie T‑263/07 Estonia przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II‑3463 (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), którym Sąd stwierdził nieważność decyzji Komisji z dnia 4 maja 2007 r. dotyczącej krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych (zwanego dalej „KPRU”) zgłoszonego przez Republikę Estońską na lata 2008-2012 zgodnie z dyrektywą 2003/87 (zwanej dalej „sporną decyzją”).

II - Ramy prawne

3.        Artykuł 9 dyrektywy stanowi:

„1.      W odniesieniu do każdego okresu określonego w art. 11 ust. 1 i 2 każde państwo członkowskie opracowuje krajowy plan przydziałów [krajowy plan rozdziału uprawnień] wskazujący całkowitą ilość [liczbę] pozwoleń, które ma zamiar rozdzielić w odniesieniu do tego okresu, oraz sposób, w jaki proponuje je rozdzielić. Plan opiera się na kryteriach celowości oraz przejrzystości, w tym na kryteriach wymienionych w załączniku III, należycie uwzględniając opinie społeczeństwa. Komisja, bez uszczerbku dla postanowień traktatu, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r. opracuje wskazania [wytyczne] dotyczące wprowadzenia w życie kryteriów wymienionych w załączniku III.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00