Opinia rzecznika generalnego - 21 lipca 2011 r. - Sprawa C-242/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PEDRA CRUZA VILLALÓNA

przedstawiona w dniu 21 lipca 2011 r.(1)

Sprawa C‑242/10

ENEL Produzione SpA

przeciwko

Autoritŕ per l'energia elettrica e il gas

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Administrativo Regionale per la Lombardia (Włochy)]

„Dyrektywa 2003/45/WE - Rynek wewnętrzny energii elektrycznej - Usługi dysponowania i równoważenia - Instalacje zasadnicze dla funkcjonowania i bezpieczeństwa sieci elektroenergetycznej - Zobowiązania do świadczenia usług publicznych nałożone na niektórych producentów energii elektrycznej”

I -    Wprowadzenie

1.        W drodze niniejszego odesłania prejudycjalnego Tribunale Administrativo Regionale per la Lombardia (sąd administracyjny dla Lombardii) zwraca się w istocie do Trybunału Sprawiedliwości o dokonanie oceny zgodności z prawem Unii określonych zobowiązań nałożonych na przedsiębiorstwa energetyczne posiadające instalacje uznane za „instalacje zasadnicze” dla funkcjonowania włoskiego sieci elektroenergetycznej w ramach tzw. usług „dysponowania i równoważenia”.

        Przywołany system „instalacji zasadniczych” jest odpowiedzią na potrzebę świadczenia wspomnianych usług „dysponowania i równoważenia”, które jak wiadomo, są ściśle związane z bezpieczeństwem systemu i regularnością dostaw. Z tej perspektywy zatem niniejsza sprawa objęta jest zakresem art. 11 dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 96/92/WE(). Ustawodawca włoski i organy regulacyjne wskazują jednak, iż sporny środek służy do osiągnięcia szerszego celu, jakim jest kontrola cen energii elektrycznej, jakie płacą końcowi odbiorcy. Ten drugi aspekt oraz cechy charakterystyczne analizowanego systemu włoskiego nakazują uzupełnienie niniejszej analizy o odniesienie do art. 3 ust. 2 tej dyrektywy, przywołanego przez niektórych interwenientów, w zakresie w jakim zezwala on państwom członkowskim na nakładanie, w określonych przypadkach i pod pewnymi warunkami, na przedsiębiorstwa energetyczne zobowiązań do świadczenia usług publicznych. Wyrok z dnia 20 kwietnia 2010 r. w sprawie Federutility(), będący pierwszym orzeczeniem sądowym odnoszącym się do przepisów dotyczących zobowiązań do świadczenia usług publicznych w sektorze energetycznym(), stanowi bezpośredni precedens w zakresie wykładni tego przepisu. Biorąc to pod uwagę, niniejsza sprawa umożliwi Trybunałowi Sprawiedliwości wypowiedzenie się w przedmiocie stosowania tego pojęcia w kontekście całkowicie odmiennym od analizowanego we wspomnianym wyroku.