Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawione w dniu 7 lipca 2011 r. - Unió de Pagesos de Catalunya przeciwko Administración del Estado. - Sprawa C-197/10., sygn. C-197/10

OPINIA J. KOKOTT - SPRAWA C-197/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 7 lipca 2011 r.(1)

Sprawa C‑197/10

Unió de Pagesos de Catalunya

przeciwko

Administración del Estado

Coordinadora de Organizaciones de Agricultores y Ganaderos - Iniciativa Rural del Estado Espańol

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania)]

Wspólna polityka rolna - System płatności jednolitych - Rezerwa krajowa - Możliwość przyznawania kwot referencyjnych nowym rolnikom - Swoboda uznania państw członkowskich - Ograniczenia w przyznawaniu uprawnień młodym rolnikom - Dopuszczalność

I -    Wprowadzenie

1.        Celem wspólnej polityki rolnej (WPR) jest w szczególności zapewnienie odpowiedniego dochodu dla rolników(2). Jego realizacji służą przewidziane w budżecie Unii środki, z których można udzielić rolnikom bezpośredniego wsparcia dochodowego. Pomoc, która na początku wiązała się z produkcją, od czasu reformy z 2003 r. była stopniowo „oddzielana” i została połączona w „płatność jednolitą”. Zamierzonym celem jest spowodowanie, aby rolnicy przy wyborze upraw nie kierowali się pomocą, ale uwarunkowaniami rynkowymi. Kwota płatności jednolitej, o którą rolnik może się ubiegać, zależy(3) między innymi od kwoty pomocy otrzymywanej przed reformą; uwzględniane są w tym względzie lata 2000-2002.

        Aby również nowi rolnicy mogli korzystać z prawa do płatności jednolitych, państwa członkowskie mogą im przydzielić kwoty referencyjne z tzw. „rezerwy krajowej”, utworzonej głównie w drodze zmniejszenia kwot referencyjnych przyznawanych dotychczasowym beneficjentom wsparcia. W tym kontekście Tribunal Supremo (Hiszpania) zwrócił się do Trybunału o wyjaśnienie kwestii, czy państwa członkowskie spośród „nowych” rolników() mogą uwzględniać tylko „młodych” rolników (w wieku poniżej 40 lat), którzy w ramach ich pierwszej działalności korzystali już z pomocy unijnej, a konkretnie „wsparcia na rzecz podejmowania działalności”() przyznawanego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.