Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 9 czerwca 2011 r. - Autriche / Scheucher - Fleisch e.a. - Sprawa C-47/10 P
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
YVES’A BOTA
przedstawiona w dniu 9 czerwca 2011 r.(1)
Sprawa C‑47/10 P
Republika Austrii
przeciwko
Scheucher‑Fleisch GmbH i in.
Odwołanie - Pomoc państwa przyznana przez Republikę Austrii w zakresie rolnictwa ekologicznego - Decyzja Komisji o niewnoszeniu zastrzeżeń - Skarga o stwierdzenie nieważności - Dopuszczalność - Prawo „zainteresowanych stron” - Przesłanki wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego - Pojęcie „poważnych trudności” - Zakres kontroli Sądu
1. Niniejsza sprawa kolejny raz ilustruje trudności związane z zastosowaniem orzecznictwa Trybunału dotyczącego praw składających skargę do Komisji w ramach procedury kontroli pomocy państwa. Dotyczy ona w szczególności kwestii zakresu uprawnień Sądu Unii Europejskiej w dziedzinie wykładni zarzutów podniesionych przez zainteresowaną stronę w sytuacji, w której opiera ona swoją skargę zarówno na zarzutach dotyczących ochrony jej uprawnień procesowych, jak i na zarzutach zmierzających do zakwestionowania zasadności decyzji Komisji Europejskiej(2).
2. Sprawa ta pozwala również Trybunałowi przypomnieć zakres swobodnego uznania, jaki posiada Komisja, kiedy napotyka na poważne trudności w ramach oceny zgodności pomocy ze wspólnym rynkiem, oraz zakres związanej z nią kontroli sądowej.
Wyrokiem z dnia 18 listopada 2009 r. w sprawie Scheucher‑Fleisch i in. przeciwko Komisji() Sąd dopuścił skargę wniesioną przez Scheucher‑Fleisch GmbH oraz pozostałe przedsiębiorstwa() jako częściowo dopuszczalną i stwierdził nieważność decyzji Komisji C(2004) 2037 wersja ostateczna z dnia 30 czerwca 2004 r. w sprawie pomocy państwa NN 34A/2000 dotyczącej programów jakości oraz znaków „AMA‑Biozeichen” i „AMA‑Gütesiegel” w Austrii(). Sąd orzekł, że ocena zgodności rozpatrywanej pomocy ze wspólnym rynkiem była związana w rzeczywistości z poważnymi trudnościami, które powinny były skłonić Komisję do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE. Ocena ta została zakwestionowana przez Republikę Austrii oraz przez Komisję, która przystąpiła do tego odwołania.