Opinia rzecznika generalnego - 14 kwietnia 2011 r. - Sprawa C-186/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 14 kwietnia 2011 r.(1)

Sprawa C‑186/10

Tural Oguz

przeciwko

Secretary of State for the Home Department

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal of England and Wales (Zjednoczone Królestwo)]

Układ stowarzyszeniowy EWG-Turcja - Art. 41 ust. 1 protokołu dodatkowego - Klauzula standstill − Zastosowanie − Zakaz wprowadzania przez państwa członkowskie nowych ograniczeń w przyjmowaniu na swoim terytorium obywateli tureckich zamierzających skorzystać ze swobody przedsiębiorczości - Nadużycie prawa

I -    Wprowadzenie

1.        Niniejsza sprawa dotyczy art. 41 ust. 1 protokołu dodatkowego do układu stowarzyszeniowego EWG-Turcja. Zawiera on klauzulę standstill, zabraniającą umawiającym się stronom, po dniu 1 stycznia 1973 r., wprowadzania między nimi nowych ograniczeń w zakresie swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług.

2.        Wnoszący odwołanie w sprawie przed sądem krajowym złożył w 2008 r. w Zjednoczonym Królestwie wniosek o wydanie zezwolenia na podjęcie działalności na własny rachunek. Oparł się w tym względzie nie na aktualnych normach prawnych, lecz tych, które obowiązywały na dzień 1 stycznia 1973 r. Właściwe organy odmówiły mu dobrodziejstwa korzystania z klauzuli standstill, zarzucając mu nadużycie prawa, ponieważ przed złożeniem wniosku złamał jeden z warunków zezwolenia na pobyt.

3.        Trybunał zajął już stanowisko w przedmiocie treści i zakresu klauzuli standstill z art. 41 ust. 1 protokołu dodatkowego(2); niniejsza sprawa daje zatem okazję do sprecyzowania, kiedy można odmówić jej zastosowania.

II - Ramy prawne

A -    Układ stowarzyszeniowy EWG-Turcja

        W dniu 12 września 1963 r. Republika Turcji z jednej strony oraz Europejska Wspólnota Gospodarcza i jej państwa członkowskie z drugiej strony podpisały w Ankarze układ ustanawiający stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją. Układ ten został zawarty, zatwierdzony i ratyfikowany w imieniu Wspólnoty decyzją Rady nr 64/732/EWG z dnia 23 grudnia 1963 r.() Zgodnie z art. 2 ust. 1 układu stowarzyszeniowego jego celem jest promowanie stałego i zrównoważonego wzmacniania więzi handlowych i gospodarczych pomiędzy stronami, w tym także w zakresie stosunków pracy, poprzez stopniowe osiąganie swobody przepływu pracowników, jak również przez eliminację ograniczeń w zakresie swobody podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej oraz swobody świadczenia usług celem polepszenia poziomu życia narodu tureckiego i ułatwienia przystąpienia w późniejszym czasie Republiki Turcji do Wspólnoty.()