Opinia rzecznika generalnego - 5 maja 2011 r. - Mesopotamia Broadcast - Sprawy połączone C-244/10, C-245/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES'A BOTA

przedstawiona w dniu 5 maja 2011 r.(1)

Sprawy połączone C‑244/10 i C‑245/10

Mesopotamia Broadcast A/S METV i Roj TV A/S

przeciwko

Bundesrepublik Deutschland

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy)]

Koordynacja niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej - Możliwość wydania przez państwo członkowskie zakazu wykonywania działalności na jego terytorium przez nadawcę telewizyjnego ustanowionego w innym państwie członkowskim z powodu działania na szkodę porozumienia między narodami

1.        W niniejszych sprawach Trybunał ma wypowiedzieć się na temat zakresu warunku określonego w art. 22a dyrektywy Rady nr 89/552/EWG(2), zgodnie z którym programy telewizyjne nadawane z państwa członkowskiego nie powinny zawierać żadnych treści podżegających do nienawiści ze względu na rasę, płeć, religię lub narodowość.

2.        Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) stara się ustalić, czy ten warunek należy interpretować w ten sposób, że obejmuje on wymóg określony w jego prawie wewnętrznym, w myśl którego program telewizyjny nie powinien szkodzić porozumieniu między narodami.

3.        Sedno tego pytania wiąże się z okolicznością, iż zgodnie z systemem określonym przez dyrektywę państwo członkowskie nie może stwarzać przeszkód dla retransmisji programu telewizyjnego pochodzącego z innego państwa członkowskiego z powodów związanych z dziedzinami skoordynowanymi w dyrektywie, poza wyjątkowymi sytuacjami przewidzianymi w dyrektywie, po zawiadomieniu Komisji Europejskiej o środkach, które zamierza podjąć.

        Przedmiotowe pytanie wynika z zakazu rozpowszechniania w Niemczech programów nadawanych przez duński kanał telewizyjny, opartego na tym, że programy te gloryfikują Partię Pracujących Kurdystanu (PKK) i w ten sposób szkodzą porozumieniu między narodami w rozumieniu niemieckiej ustawy, podczas gdy właściwe organy duńskie uznały, że przedmiotowe programy nie naruszają art. 22a dyrektywy.