Opinia rzecznika generalnego - 14 kwietnia 2011 r. - Komisja przeciwko Polsce - Sprawa C-271/09

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

Niila Jääskinena

przedstawiona w dniu 14 kwietnia 2011 r. (1)

Sprawa C‑271/09

Komisja Europejska

przeciwko

Rzeczypospolitej Polskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 56 WE - Swobodny przepływ kapitału - Fundusze emerytalne będące częścią krajowego obowiązkowego systemu emerytalnego, oparte na zasadzie kapitalizacji - Uregulowania krajowe wprowadzające ograniczenia i mniej korzystne zasady w odniesieniu do inwestowania przez te fundusze kapitału poza granicami kraju

I -    Wprowadzenie

1.        W skardze w niniejszej sprawie Komisja Europejska wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że utrzymując w mocy art. 143, art. 136 ust. 3 oraz art. 136a ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (2), ze zmianami (zwanej dalej „ustawą o funduszach emerytalnych”), które wprowadzają ograniczenia w inwestowaniu poza granicami kraju przez fundusze emerytalne będące częścią krajowego obowiązkowego systemu emerytalnego, oparte na zasadzie kapitalizacji (zwane dalej „otwartymi funduszami emerytalnymi”), Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, jakie na niej ciążą na mocy art. 56 WE, obecnie art. 63 TFUE(3).

2.        Na mocy zakwestionowanych przez Komisję uregulowań, inwestycje dokonywane przez otwarte fundusze emerytalne poza granicami kraju nie mogą przekroczyć 5% aktywów tych funduszy (4).

3.        Tytułem argumentu głównego Rzeczpospolita Polska twierdzi, że art. 56 WE nie znajduje zastosowania w sprawie. Uznaje ona w szczególności, że omawiane fundusze emerytalne są podmiotami publicznymi, które można utożsamić z państwem polskim, w związku z czym wszelkie przepisy prawa ograniczające ich możliwości inwestowania pozostają poza zakresem zastosowania swobody przepływu kapitału.

        Tytułem argumentu ewentualnego Rzeczpospolita Polska utrzymuje, że nawet gdyby uznać, iż omawiane przepisy wprowadzają ograniczenia swobody przepływu kapitału, ograniczenia te są uzasadnione.