Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 17 listopada 2011 r. - Hristo Gaydarov przeciwko Director na Glavna direktsia "Ohranitelna politsia" pri Ministerstvo na vatreshnite raboti. - Sprawa C-430/10., sygn. C-430/10
WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba)
z dnia 17 listopada 2011 r.(*)
Swoboda przemieszczania się obywatela Unii - Dyrektywa 2004/38/WE - Zakaz opuszczania kraju z powodu skazania w innym państwie - Przemyt środków odurzających - Środek, który może być uzasadniony względami porządku publicznego
W sprawie C‑430/10
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Administratiwen syd Sofija‑grad (Bułgaria) postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2010 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 2 września 2010 r., w postępowaniu:
Christo Gajdarow
przeciwko
Direktor na Gławna direkcija „Ochranitełna policija” pri Ministerstwo na wytresznite raboti,
TRYBUNAŁ (czwarta izba),
w składzie: J.C. Bonichot (sprawozdawca), prezes izby, A. Prechal, K. Schiemann, C. Toader i E. Jarašiūnas, sędziowie,
rzecznik generalny: P. Mengozzi,
sekretarz: L. Hewlett, główny administrator,
uwzględniając procedurę pisemną,
rozważywszy uwagi przedstawione:
- w imieniu Komisji Europejskiej przez D. Maidani oraz W. Sawowa, działających w charakterze pełnomocników,
podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,
wydaje następujący
Wyrok
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy po pierwsze wykładni art. 27 ust. 1 i 2 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158, s. 77); po drugie wykładni rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105, s. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem nr 562/2006”) oraz po trzecie - Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. 2000, L 239, s. 19), podpisanej w dniu 19 czerwca 1990 r. w Schengen (Luksemburg) (zwanej dalej „KWUS”).