Opinia rzecznika generalnego Trstenjak przedstawiona w dniu 16 grudnia 2010 r. - Heiko Koelzsch przeciwko État du Wielkie Księstwo Luksemburga. - Sprawa C-29/10., sygn. C-29/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

VERICY TRSTENJAK,

przedstawiona w dniu 16 grudnia 2010 r.(1)

Sprawa C‑29/10

Heiko Koelzsch

przeciwko

Wielkiemu Księstwu Luksemburga

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel (Luksemburg)]

Konwencja rzymska z dnia 18 czerwca 1980 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych - Artykuł 6 - Umowy o pracę - Przepisy bezwzględnie obowiązujące w zakresie ochrony pracowników - Państwo, w którym pracownik zazwyczaj świadczy pracę - Pracownik, który wykonuje pracę w kilku państwach - Orzecznictwo dotyczące art. 5 ust. 1 konwencji brukselskiej - Państwo, w którym lub z którego pracownik wywiązuje się z zasadniczej części swoich obowiązków wobec pracodawcy - Pierwszy protokół w sprawie wykładni konwencji rzymskiejSpis treści

I -   Wprowadzenie

II - Ramy prawne

A -   Konwencja rzymska

B -   Konwencja brukselska

C -   Prawo Unii

1.     Rozporządzenie Rzym I

2.     Rozporządzenie nr 44/2001

D -   Prawo krajowe

III - Fakty, postępowanie przed sądem krajowym i pytania prejudycjalne

IV - Postępowanie przed Trybunałem

V -   Argumenty stron

A -   Jurysdykcja Trybunału

B -   Pytanie prejudycjalne

VI - Ocena rzecznika generalnego

A -   Wprowadzenie

B -   Jurysdykcja Trybunału

C -   Kwestia podstawy prawnej odpowiedzialności państwa w niniejszej sprawie

D -   Analiza pytania prejudycjalnego

1.     Konwencja rzymska i ochrona pracownika jako najsłabszej strony umowy

2.     Orzecznictwo Trybunału dotyczące art. 5 ust. 1 konwencji brukselskiej

3.     Możliwość zastosowania orzecznictwa dotyczącego konwencji brukselskiej do wykładni konwencji rzymskiej

4.     Przesłanki, które powinien uwzględnić sąd krajowy

E -   Wnioski

VII - Wnioski

I -    Wprowadzenie

        Niniejsza sprawa dotyczy wykładni Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r. (zwanej dalej „konwencją rzymską”)(). Konwencja ta została zawarta w celu ujednolicenia norm kolizyjnych umawiających się państw; zwiększyła ona pewność prawa i wyeliminowała niepewność dotyczącą prawa właściwego dla zobowiązań umownych. Konwencja rzymska została zastąpiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych() (zwanym dalej „rozporządzeniem Rzym I”)(); to rozporządzenie stosuje się do umów zawartych po dniu 17 grudnia 2009 r.(). Ponieważ w niniejszej sprawie umowa o pracę została zawarta w 1998 r., mają do niej zastosowanie przepisy konwencji rzymskiej.