Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 28 stycznia 2010 r. - TNT Express Nederland BV przeciwko AXA Versicherung AG. - Sprawa C-533/08., sygn. C-533/08
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
przedstawiona w dniu 28 stycznia 2010 r.(1)
Sprawa C‑533/08
TNT Express Nederland B.V.
przeciwko
AXA Versicherung AG
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden, Niderlandy)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Zakres stosowania - Konwencje w sprawach szczególnych zawarte przez państwa członkowskie - Konwencja CMR - Zawisłość sporu
I - Wprowadzenie
1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden dotyczy stosunku między rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych(2) z jednej strony a Konwencją genewską o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów z dnia 19 maja 1956 r. (zwaną dalej „CMR”)(3) z drugiej strony.
2. Artykuł 71 rozporządzenia nr 44/2001 pozwala w określonych okolicznościach na dalsze stosowanie zawartych przez państwa członkowskie konwencji międzynarodowych, które w sprawach szczególnych regulują jurysdykcję, uznawanie i wykonywanie orzeczeń. Sąd krajowy zmierza do wyjaśnienia kwestii stosunku między niektórymi postanowieniami CMR a rozporządzeniem. Wiążą się z tym kwestie, czy Trybunał ma prawo dokonywania wykładni CMR oraz, w razie konieczności, jak należy rozumieć postanowienia dotyczące zawisłości sprawy (lis pendens) i wykonywania orzeczeń zagranicznych zawarte w art. 31 tej konwencji.
II - Ramy prawne(4)
A - CMR
CMR ustanawia szczególne zasady w zakresie umowy międzynarodowego przewozu drogowego towarów i zawiera zarówno przepisy prawa materialnego, jak i przepisy proceduralne. Już w okresie obowiązywania konwencji poprzedzającej rozporządzenie nr 44/2001, zawartej w 1968 r. Konwencji brukselskiej o jurysdykcji i uznawaniu oraz wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych(), uchodziła ona za konwencję szczególną w rozumieniu przepisu poprzedzającego art. 71 rozporządzenia nr 44/2001(). W międzyczasie została ona ratyfikowana przez wszystkie państwa członkowskie.