Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawiona w dniu 11 lutego 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej. - Sprawa C-492/08., sygn. C-492/08

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 11 lutego 2010 r.(1)

Sprawa C‑492/08

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Francuskiej

Dyrektywa 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Obniżona stawka podatku VAT - Kategorie usług przewidziane w załączniku III pkt 15, które mogą zostać objęte obniżoną stawką - Usługi adwokatów i usługi z nimi zrównane opłacane przez państwo francuskie w ramach pomocy prawnej

I -    Wprowadzenie

1.        Od dnia 1 kwietnia 1991 r. Republika Francuska stosuje na podstawie art. 279 code général des impôts (kodeksu podatkowego) stawkę podatku od wartości dodanej (zwanego dalej „VAT”) obniżoną do 5,5% do usług świadczonych przez adwokatów, adwokatów przed Conseil d’État oraz przed Cour de cassation oraz zastępców prawnych (zwanych dalej „adwokatami”), które są w całości lub częściowo opłacane przez państwo w ramach pomocy prawnej.

2.        W skardze Komisja Wspólnot Europejskich wniosła do Trybunału o stwierdzenie, że poprzez stosowanie obniżonej stawki Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 96 i art. 98 ust. 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1, zwanej dalej „dyrektywą VAT”).

3.        W odpowiedzi na skargę Republika Francuska podniosła, że usługi świadczone przez adwokatów w ramach pomocy prawnej należą do „świadczenia usług przez instytucje uznawane przez państwa członkowskie za instytucje o charakterze społecznym i działające w zakresie pomocy społecznej lub zabezpieczenia społecznego”, o którym mowa w pkt 15 załącznika III do dyrektywy VAT, a tym samym mogą zostać objęte obniżoną stawką podatku VAT.

II - Ramy prawne

A -    Prawo Unii Europejskiej(2)

        Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) dokonała w trosce o przejrzystość i logikę gruntownego przekonstruowania przepisów dyrektywy 77/388/WE Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L, s. 145, zwanej dalej „szóstą dyrektywą”), ponieważ ostatnia z wymienionych dyrektyw wielokrotnie podlegała istotnym zmianom.