Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 1 lipca 2010 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Malty. - Sprawa C-508/08., sygn. C-508/08

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 1 lipca 2010 r.¹(1)

Sprawa C‑508/08

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Malty

Transport morski - Swoboda świadczenia usług - Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3577/92 - Wyłączne zamówienie na usługi publiczne dotyczące świadczenia usług kabotażu wyspowego w obrębie państwa członkowskiego - Zamówienie udzielone przed przystąpieniem do Unii Europejskiej bez przeprowadzenia postępowania przetargowego o zasięgu europejskim - Obowiązek działania w dobrej wierze przed wejściem w życie traktatu akcesyjnego

1.        Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że udzielając w dniu 16 kwietnia 2004 r. wyłączonego zamówienia na usługi publiczne spółce Gozo Channel Company Ltd (zwanej dalej „GCCL”) bez uprzedniego przeprowadzenia postępowania przetargowego, Republika Malty uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92(2), w szczególności na mocy jego art. 1 i 4.

2.        Główny środek obrony Malty dotyczy faktu, że w dniu zawarcia umowy rozporządzenie nie miało do niej zastosowania. Malta przystąpiła do Unii Europejskiej dopiero w dniu 1 maja 2004 r., aczkolwiek traktat akcesyjny(3) został podpisany w dniu 16 kwietnia 2003 r.

3.        Pod wpływem Trybunału Komisja podkreśliła, że państwo jest obowiązane w dobrej wierze przestrzegać postanowień traktatu i powstrzymywać się od działań, które udaremniłyby przedmiot i cel traktatu, stosownie do zasad prawa międzynarodowego wyrażonych w art. 18 i 26 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów(4).

 Ramy prawne

 Konwencja wiedeńska

        Konwencja wiedeńska w znacznej mierze kodyfikuje międzynarodowe prawo traktatów. Zgodnie z jej art. 1 ma ona zastosowanie do traktatów między państwami (a więc również do traktatu akcesyjnego) a zgodnie z jej art. 5 - do każdego traktatu, który jest aktem konstytucyjnym organizacji międzynarodowej (a więc również do różnych traktatów Wspólnoty Europejskiej i Unii Europejskiej)(). Szereg jej postanowień odzwierciedla zasady zwyczajowego prawa międzynarodowego, które jako takie wchodzą w zakres wspólnotowego porządku prawnego(). Powszechnie uważa się, że art. 18 (zawierający tak zwane zobowiązanie w okresie przejściowym) i art. 26 (nakazujący wykonanie zobowiązań w dobrej wierze) należą do tej grupy postanowień(). Chociaż jako takie nie są one wiążące dla Malty(), użyteczne jest przypomnienie ich jako wyrazu zasad zwyczajowego prawa międzynarodowego, których obowiązywanie Malta uznaje.