Opinia rzecznika generalnego - 14 września 2010 r. - Combinatie Spijker Infrabouw przeciwko De Jonge Konstruktie i in. - Sprawa C-568/08

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PEDRA CRUZA VILLALÓNA

przedstawiona w dniu 14 września 2010 r.(1)

Sprawa C‑568/08

Combinatie Spijker Infrabouw/De Jonge Konstruktie

van Spijker Infrabouw BV

de Jonge Konstruktie BV

przeciwko

Provincie Drenthe

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Assen (Niderlandy)]

Zamówienia publiczne - Postępowanie odwoławcze w zakresie zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane - Środki tymczasowe przyjęte w postępowaniu zabezpieczającym - Szkoda i odszkodowanie wynikające z naruszenia prawa Unii - Kryteria przypisania odpowiedzialności i oszacowania szkody

1.        Przedmiotem wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym przedłożonego przez Rechtbank Assen (zwanego dalej „Rechtbank”) jest wykładnia dyrektywy Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane(2) w brzmieniu zmienionym przez dyrektywę Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r.(3) (zwanej dalej „dyrektywą 89/665”).

2.        Formułując pięć pytań prejudycjalnych, wśród których większość została podzielona na dalsze pytania, Rechtbank zwraca się do Trybunału w wnioskiem o wydanie orzeczenia w przedmiocie dwóch wyraźnie odmiennych kwestii.

        Z jednej strony, przedmiotem wątpliwości Rechtbank jest to, czy środki odwoławcze przewidziane przez dyrektywę 89/665, a w szczególności przez jej art. 1 ust. 1 i 3 oraz art. 2 ust. 1 i 6 sprzeciwiają się krajowym przepisom procesowym w sprawie środków zabezpieczających, takim jak przepisy obowiązujące w Niderlandach, które w dziedzinie zamówień publicznych przyznają, co do zasady, właściwość sądom cywilnym, jak również ustanawiają ograniczenia w zakresie trybów przedstawienia stanowisk stron i przeprowadzania dowodów, i w końcu, ustanawiają odrębność środków tymczasowych od postępowania rozpoznającego sprawę co do jej istoty, w ramach którego zostają prawomocnie ukształtowane stosunki prawne, a co za tym idzie, środkom tymczasowym przyznawany jest pewnego rodzaju trwały charakter.