Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawiona w dniu 22 kwietnia 2010 r. - Francesca Sorge przeciwko Poste Italiane SpA. - Sprawa C-98/09., sygn. C-98/09
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
NIILA JÄÄSKINENA
przedstawiona w dniu 22 kwietnia 2010 r.(1)
Sprawa C‑98/09
Francesca Sorge
przeciwko
Poste Italiane SpA
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Trani (Włochy)]
Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzula 8 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Obniżenie ogólnego poziomu ochrony pracowników - Pierwsza lub jedyna umowa - Informacje, które należy zamieścić w umowie zawartej na czas określony w celu zapewnienia zastępstwa - Konsekwencje niewłaściwej transpozycji dyrektywy - Wykładnia zgodna
I - Wprowadzenie
1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni klauzuli 8 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r. (zwanego dalej „porozumieniem ramowym”) załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)(2).
Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy F. Sorge a jej pracodawcą, Poste Italiane SpA (zwaną dalej „Poste Italiane”), dotyczącego klauzuli umowy o pracę, zgodnie z którą umowa została zawarta na czas określony i w której nie zamieszczono ani nazwisk zastępowanych pracowników, ani nie określono powodu ich nieobecności. Zgodnie z ustawodawstwem krajowym obowiązującym przed transpozycją dyrektywy 1999/70 informacje te powinny były być zawarte w tego rodzaju umowie o pracę. Natomiast w ramach dekretu z mocą ustawy nr 368 z dnia 6 września 2001 r.() (zwanego dalej „dekretem z mocą ustawy 368/2001”), który znajduje zastosowanie ratione temporis do rozpatrywanej umowy, taki obowiązek już nie istnieje.
