Opinia rzecznika generalnego - 10 czerwca 2010 r. - Komisja przeciwko Polsce - Sprawa C-49/09

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 10 czerwca 2010 r.(1)

Sprawa C‑49/09

Komisja Europejska

przeciwko

Rzeczypospolitej Polskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Podatek od wartości dodanej - Dyrektywa 2006/112/WE - Czasowy zakres stosowania przepisów przejściowych w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły później - Stosowanie obniżonej stawki podatku - Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt oraz obuwie dziecięce

I -    Wprowadzenie

1.        Komisja kwestionuje transpozycję dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(2) (zwanej dalej „dyrektywą 2006/112”) przez Polskę. W szczególności chodzi o obowiązującą w Polsce obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej (zwanego dalej „podatkiem VAT”) wynoszącą 7% dla odzieży i dodatków odzieżowych dla niemowląt oraz obuwia dziecięcego. Zdaniem Komisji, stosując tę obniżoną stawkę, Polska narusza art. 98 w związku z załącznikiem III do dyrektywy 2006/112. Polska nie zaprzecza stosowaniu obniżonej stawki, jest jednak zdania, że ma ono uzasadnienie z przyczyn społeczno-politycznych, jak również na podstawie art. 115 dyrektywy 2006/112.

        Dla rozstrzygnięcia sporu decydująca jest przede wszystkim intertemporalna możliwość stosowania art. 115 dyrektywy 2006/112 w odniesieniu do Polski. Artykuł 115 dyrektywy 2006/112 zezwala państwom członkowskim, które w dniu 1 stycznia 1991 r. stosowały obniżoną stawkę m.in. do odzieży dziecięcej i obuwia dziecięcego, na utrzymanie takiej stawki. W chwili określonej w art. 115 dyrektywy 2006/112, a także w chwili wprowadzenia odpowiedniej regulacji poprzedzającej szóstą dyrektywę() Polska nie była jednak jeszcze państwem członkowskim Wspólnoty Europejskiej. Jest zatem sporne, czy Polska może się jednak powołać na ten przepis i nadal stosować regulację szczególną istniejącą w dniu 1 stycznia 1991 r., czy też właściwe są wyłącznie art. 98 w związku z załącznikiem III i art. 128 dyrektywy 2006/112 oraz regulacje ustanowione w akcie przystąpienia.