Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 czerwca 2010 r. - Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA przeciwko Presidenza del Consiglio dei Ministri. - Sprawa C-140/09., sygn. C-140/09
WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba)
z dnia 10 czerwca 2010 r.(*)
Pomoc państwa - Subwencje wypłacone przewoźnikowi morskiemu przyjmującemu zobowiązanie świadczenia usług publicznych ? ? Prawo krajowe przewidujące możliwość wypłaty zaliczek przed zawarciem umowy
W sprawie C‑140/09
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Tribunale di Genova (Włochy) postanowieniem z dnia 27 lutego 2009 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 17 kwietnia 2009 r., w postępowaniu
Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA,
przeciwko
Presidenza del Consiglio dei Ministri,
TRYBUNAŁ (czwarta izba),
w składzie: J.-C. Bonichot, prezes izby, C. Toader, K. Schiemann, P. Kūris (sprawozdawca) i L. Bay Larsen, sędziowie,
rzecznik generalny: M. N. Jääskinen,
sekretarz: M. M.-A. Gaudissart, kierownik wydziału,
uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 11 lutego 2010 r.,
rozważywszy uwagi przedstawione:
- w imieniu Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA przez adwokatów V. Roppę, P. Canepę oraz S. Sardanę,
- w imieniu rządu włoskiego przez G. Palmieri, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez G. De Bellisa, avvocato dello Stato,
- w imieniu Komisji Europejskiej przez V. Di Bucciego oraz E. Righini, działających w charakterze pełnomocników,
podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,
wydaje następujący
Wyrok
1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni prawa Unii w przedmiocie pomocy państwa.
Wniosek ten został złożony w ramach sporu zawisłego pomiędzy Fallimento Traghetti del Mediterraneo SpA (zwaną dalej „TDM”), przewoźnikiem morskim w stanie likwidacji a Presidenza del Consiglio dei Ministri (kancelarią rady ministrów) w przedmiocie żądania odszkodowania za szkodę jaką poniosła TDM, wedle jej twierdzeń, w wyniku błędnej wykładni przez Corte suprema di cassazione (włoski sąd kasacyjny) przepisów Unii dotyczących konkurencji i pomocy państwa, a w szczególności wskutek odmowy zwrócenia się do Trybunału w trybie art. 237 akapit trzeci WE.