Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 19 listopada 2009 r. - Rosalba Alassini przeciwko Telecom Italia SpA (C-317/08), Filomena Califano przeciwko Wind SpA (C-318/08), Lucia Anna Giorgia Iacono przeciwko Telecom Italia SpA (C-319/08) i Multiservice Srl przeciwko Telecom Italia SpA (C-320/08). - Sprawy połączone C-317/08, C-318/08, C-319/08 oraz C-320/08., sygn. C-317/08, C-318/08, C-319/08 oraz C-320/08

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 19 listopada 2009 r.¹(1)

Sprawy połączone od C‑317/08 do C‑320/08

Rosalba Alassini i in.

[(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di Ischia (Włochy)]

Spory pomiędzy użytkownikami końcowymi i operatorami w zakresie komunikacji elektronicznej - Dyrektywa 2002/22/WE - Obligatoryjne pozasądowe rozwiązywanie sporów jako przesłanka dopuszczalności skargi - Zasada skutecznej ochrony sądowej

I -    Wprowadzenie

1.        Czy prawo wspólnotowe sprzeciwia się uregulowaniu krajowemu, które w odniesieniu do określonych skarg pozostających w związku z usługami telekomunikacyjnymi jako przesłanki dopuszczalności wymaga uprzedniego podjęcia próby pozasądowego rozwiązania sporu?

2.        Z tym pytaniem zwrócił się do Trybunału w niniejszej sprawie Giudice di pace di Ischia (sędzia pokoju na Ischii). Daje ono Trybunałowi okazję do zajęcia stanowiska nie tylko w przedmiocie dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej)(2), lecz w szczególności także w przedmiocie skutecznej ochrony sądowej.

II - Ramy prawne

A -    Uregulowania wspólnotowe

        Dyrektywa nr 2002/22/WE dotyczy udostępnienia sieci i usług łączności elektronicznej użytkownikom końcowym. Zgodnie z art. 1 jej celem jest zapewnienie dostępu w całej Wspólnocie do publicznie dostępnych usług dobrej jakości. W tym względzie określa ona prawa użytkowników końcowych i odpowiadające im obowiązki operatorów. W odniesieniu do zapewnienia świadczenia usługi powszechnej dyrektywa ta definiuje minimalny zestaw usług określonej jakości, do których powinni mieć dostęp wszyscy użytkownicy końcowi, po cenie przystępnej w świetle konkretnych warunków krajowych, bez naruszania konkurencji.