Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 14 maja 2009 r. - Christel Meerts przeciwko Proost NV. - Sprawa C-116/08., sygn. C-116/08
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
przedstawiona w dniu 14 maja 2009 r.(1)
Sprawa C‑116/08
C. Meerts
przeciwko
Proost NV
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Cassatie, (Belgia)]
Urlop rodzicielski - Jednostronne rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę - Odszkodowanie z tytułu zwolnienia - Urlop rodzicielski - Dyrektywa 96/34/WE
I - Wstęp
1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni dyrektywy Rady 96/34/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC(2). Daje on okazję uściślenia statusu prawnego pracowników przebywających na urlopie rodzicielskim.
II - Ramy prawne
A - Uregulowania wspólnotowe
2. Dyrektywa Rady 96/34 wykonuje porozumienie ramowe zawarte w dniu 14 grudnia 1995 r. przez ogólne organizacje międzybranżowe.
3. Przesłanka 9 porozumienia ramowego w sprawie urlopu rodzicielskiego załączonego do dyrektywy 96/34 brzmi następująco:
„niniejsze porozumienie jest porozumieniem ramowym, ustalającym minimalne wymagania i przepisy dotyczące urlopu rodzicielskiego, różniącego się od urlopu macierzyńskiego […], i odwołuje się do państw członkowskich i partnerów społecznych, aby stworzyli odpowiednie warunki dostępu i ustalili szczegółowe zasady stosowania, uwzględniając sytuację w poszczególnych państwach członkowskich.
[…]”.
4. Klauzula 1 porozumienia ramowego ustala jego cel i zakres:
„Niniejsze porozumienie ustanawia minimalne wymogi, przeznaczone do ułatwienia pogodzenia obowiązków rodzicielskich i zawodowych pracujących rodziców”.
5. Punkt 1 klauzuli 2 porozumienia ramowego, zatytułowanej „Urlop rodzicielski”, stanowi:
„Niniejsze porozumienie, z zastrzeżeniem klauzuli 2.2, przyznaje pracownikom, mężczyznom i kobietom, indywidualne prawo do urlopu rodzicielskiego z powodu urodzenia lub przysposobienia dziecka, aby umożliwić im opiekę nad dzieckiem, przez co najmniej trzy miesiące, do czasu osiągnięcia przez dziecko określonego wieku, maksymalnie 8 lat, zgodnie z ustaleniami państw członkowskich lub partnerów społecznych”.