Opinia rzecznika generalnego Bot przedstawiona w dniu 19 maja 2009 r. - Intercontainer Interfrigo SC (ICF) przeciwko Balkenende Oosthuizen BV i MIC Operations BV. - Sprawa C-133/08., sygn. C-133/08

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BotA

przedstawiona w dniu 19 maja 2009 r.(1)

Sprawa C‑133/08

Intercontainer Interfrigo SC (ICF)

przeciwko

Balkenende Oosthuizen BV,

MIC Operations BV

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy)]

Konwencja rzymska z dnia 19 czerwca 1980 r. - Prawo właściwe dla zobowiązań umownych w razie braku wyboru prawa przez strony - Umowa przewozu towarów - Łączniki

1.        W niniejszej sprawie po raz pierwszy zwrócono się do Trybunału o dokonanie wykładni konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych(2), a w szczególności art. 4 wspomnianej konwencji, który wprowadza mechanizm pozwalający na wskazanie prawa właściwego dla zobowiązań umownych w razie braku wyboru prawa przez strony.

2.        W sprawie tej zwrócono się do Trybunału o wykładnię w kwestii, jakie prawo należy zastosować - na mocy wspomnianego przepisu - do umowy, której przedmiotem jest udostępnienie środka transportu do przewozu towarów na określony rejs.

3.        Artykuł 4 ust. 1 zdanie pierwsze konwencji rzymskiej ustanawia bowiem ogólną zasadę wskazującą prawo właściwe dla zobowiązań umownych w razie braku wyboru przez strony, której towarzyszy domniemanie ogólne z art. 4 ust. 2 oraz domniemanie szczególne z art. 4 ust. 4, mające zastosowanie do umowy o przewóz towarów.

4.        Ponadto Trybunałowi postawione zostało pytanie w kwestii, czy do umowy takiej, jak umowa w postępowaniu przed sądem krajowym, można, zgodnie z art. 4 ust. 1 zdanie drugie konwencji rzymskiej, stosować w części prawo innego państwa niż to, z którym całość umowy wykazuje najściślejszy związek.

        W niniejszej opinii wskażę przyczyny, dla których uważam, że umowa, której przedmiotem jest udostępnienie środka transportu do przewozu towarów na określony rejs, nie wchodzi w zakres art. 4 ust. 4 konwencji rzymskiej, jeśli przedsiębiorstwo zobowiązane do udostępnienia tego środka transportu położone jest w innym państwie niż to, w którym znajduje się miejsce załadunku bądź rozładunku albo główne przedsiębiorstwo kontrahenta.