Opinia rzecznika generalnego - 30 kwietnia 2009 r. - PAGO International - Sprawa C-301/07

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 30 kwietnia 2009 r.(1)

Sprawa C‑301/07

PAGO International GmbH

przeciwko

Tirolmilch Genossenschaft mbH

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria)]

Wspólnotowe znaki towarowe - „renoma we Wspólnocie”

1.        Artykuł 9 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 (zwanego dalej „rozporządzeniem”)(2) stanowi, iż właściciel wspólnotowego znaku towarowego cieszącego się „renomą we Wspólnocie” ma prawo zakazać używania oznaczeń, identycznych lub podobnych do jego znaku, w odniesieniu do towarów lub usług, które nie są podobne do tych, dla których zarejestrowano wspólnotowy znak towarowy. W rozpoznawanej sprawie austriacki Oberster Gerichtshof (Sąd Najwyższy) pragnie, po pierwsze, ustalić, czy wspólnotowy znak towarowy cieszy się „renomą we Wspólnocie”, jeżeli renoma ta występuje tylko w jednym państwie członkowskim. Po drugie, jeżeli odpowiedź na tak postawione pytanie byłaby przecząca, sąd krajowy rozważa, czy znak towarowy, który cieszy się „renomą” tylko w jednym państwie członkowskim, podlega ochronie w tym państwie zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. c) rozporządzenia, tak iż może zostać wydany zakaz naruszania tego znaku ograniczony do terytorium tego państwa.

 Przepisy wspólnotowe mające zastosowanie w niniejszej sprawie

2.        Rozporządzenie i pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG (zwana dalej „dyrektywą”)(3) pomyślane zostały jako środki mające na celu usunięcie przeszkód dla swobodnego przepływu towarów i usług oraz dla konkurencji na rynku wewnętrznym(4). Na mocy obu tych aktów prawnych ustanawiono systemy, które w założeniu mają się wzajemnie uzupełniać, raczej niż ze sobą konkurować(5). Trybunał zazwyczaj dokonywał więc wykładni analogicznych przepisów rozporządzenia i dyrektywy w jednakowy sposób(6).

 Rozporządzenie

        Artykuł 1 rozporządzenia wprowadza pojęcie wspólnotowego znaku towarowego. W art. 1 ust. 2 rozporządzenie to stanowi, iż: „Wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie […] a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty”.