Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 17 lutego 2009 r. - Balbiino AS przeciwko Pllumajandusminister i Maksu- ja Tolliameti Phja maksu- ja tollikeskus. - Sprawa C-560/07., sygn. C-560/07

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 17 lutego 2009 r.(1)

Sprawa C‑560/07

Balbiino AS

przeciwko

EV Pőllumajandusministeerium

i

Maksu- ja Tolliameti Pőhja maksu- ja tollikeskus

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tallinna Halduskohus (Estonia)]

Przystąpienie Estonii - Środki przejściowe - Produkty rolne - Brak tłumaczenia rozporządzenia na język państwa członkowskiego - Opłata od nadmiernych zapasów

I -    Wprowadzenie

1.        Tallinna Halduskohus (sąd administracyjny w Tallinie, Estonia) skierował do Trybunału Sprawiedliwości sześć pytań prejudycjalnych dotyczących środków przejściowych ustanowionych w celu ułatwienia przystąpienia do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. dziesięciu nowych państw członkowskich.

2.        Wspomniane pytania odnoszą się do trzech rozporządzeń wspólnotowych służących nakłonieniu krajowych podmiotów gospodarczych do niegromadzenia nadmiernych zapasów produktów rolnych ze względu na zakłócenia, jakie mogłoby to wywrzeć we wspólnej organizacji rynków. Owe mechanizmy ograniczające polegają, mówiąc ogólnie, na nałożeniu opłaty od nadmiernych zapasów powstałych w nowych państwach członkowskich oraz, w niektórych przypadkach, na eliminacji tych zapasów (cukier, izoglukoza i fruktoza).

        W odniesieniu do przystąpienia nowych państw członkowskich w 1994 r., Trybunał Sprawiedliwości orzekał w sprawie podobnych środków, które również obejmowały opłatę od wspomnianych nadmiernych zapasów produktów rolnych(). W wyroku z dnia 15 stycznia 2002 r. w sprawie Weidacher, Trybunał uznał kompetencję Komisji do przyjęcia tej regulacji, po uprzednim stwierdzeniu szerokiego zakresu swobodnego uznania instytucji wspólnotowych służącego osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej, zaprzeczając istnieniu jakiejkolwiek wady dotyczącej nieważności tego rozporządzenia na podstawie zasady proporcjonalności i zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań().