Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 lutego 2009 r. - Koldo Gorostiaga Atxalandabaso przeciwko Parlamentowi Europejskiemu. - Sprawa C-308/07 P., sygn. C-308/07 P
WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)
z dnia 19 lutego 2009 r.(*)
Odwołanie - Przepisy dotyczące zwrotu kosztów oraz diet posłów do Parlamentu Europejskiego - Odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot w drodze potrącenia - Wykonanie wyroku Sądu - Prawo do bezstronnego sądu - Powaga rzeczy osądzonej - Zasada dobrej administracji
W sprawie C‑308/07 P
mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 2 lipca 2007 r.,
Koldo Gorostiaga Atxalandabaso, były poseł do Parlamentu Europejskiego, zamieszkały w Saint-Pierre d’Irube (Francja), reprezentowany przez adwokata D. Rougeta,
strona skarżąca,
w której drugą stroną postępowania jest:
Parlament Europejski, reprezentowany początkowo przez C. Karamarcosa, H. Krücka i D. Moore’a, a następnie przez H. Krücka, D. Moore’a i A. Padowską, działających w charakterze pełnomocników,
strona pozwana w pierwszej instancji,
TRYBUNAŁ (pierwsza izba),
w składzie: P. Jann, prezes izby, A. Tizzano (sprawozdawca), A. Borg Barthet, E. Levits i J.J. Kasel, sędziowie,
rzecznik generalny: V. Trstenjak,
sekretarz: L. Hewlett, główny administrator,
uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 5 czerwca 2008 r.,
po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 11 września 2008 r.,
wydaje następujący
Wyrok
W swoim odwołaniu K. Gorostiaga Atxalandabaso wnosi o uchylenie postanowienia Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 24 kwietnia 2007 r. w sprawie T‑132/06 Gorostiaga Atxalandabaso przeciwko Parlamentowi (niepublikowanego w Zbiorze, zwanego dalej „zaskarżonym postanowieniem”), którym Sąd oddalił w części jako oczywiście niedopuszczalną, a w części jako oczywiście bezzasadną jego skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Sekretarza Generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 22 marca 2006 r. konwalidującej procedurę odzyskania określonych kwot pobranych przez wnoszącego odwołanie tytułem kosztów i diet poselskich (zwanej dalej „sporną decyzją”).