Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 17 lipca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii. - Sprawa C-380/06., sygn. C-380/06

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 17 lipca 2008 r.(1)

Sprawa C‑380/06

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwo Hiszpanii

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 3 ust. 1, 2 i 4 dyrektywy 2000/35/WE - Opóźnienia w płatnościach w transakcjach handlowych - Oprocentowanie w przypadku opóźnień w płatnościach





1.        W niniejszym postępowaniu wszczętym na podstawie art. 226 WE Komisja twierdzi, że Hiszpania w dwojaki sposób uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 3 ust. 1, 2 i 4 dyrektywy 2000/35/WE (dalej zwanej „dyrektywą”)(2). Po pierwsze, zdaniem Komisji krajowy przepis transponujący dyrektywę pozwala na wydłużenie terminu zapłaty dla określonych towarów z 60 do 90 dni bez automatycznego nałożenia wyższej stopy procentowej odsetek, co zgodnie z art. 3 ust. 2 dyrektywy powinno mieć miejsce w takim przypadku. Po drugie, Hiszpania odsunęła w czasie pełne wejście w życie 60‑dniowego okresu do dnia 1 lipca 2006 r., podczas gdy dyrektywa, która wymaga wprowadzenia przepisów w życie do dnia 8 sierpnia 2002 r., nie przewiduje możliwości częściowej czy też stopniowej transpozycji jej przepisów.

 Właściwe uregulowania

 Dyrektywa

2.        Celem dyrektywy jest zwalczanie opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych, które w szczególności są przyczyną obciążeń dla małych i średnich przedsiębiorstw(3).

3.        Zgodnie z motywem 18 dyrektywa „bierze pod uwagę kwestię istnienia długich umownych terminów zapłaty, w szczególności istnienie niektórych kategorii umów, w których dłuższy termin zapłaty w połączeniu z ograniczeniem swobody zawierania umów lub wyższa stopa procentowa odsetek, mogą być uzasadnione”.

        Motyw 19 stanowi, że dyrektywa powinna zakazywać nadużywania swobody zawierania umów na niekorzyść wierzyciela, i wymienia czynniki, które mogą zostać uznane za takie nadużycia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00