Opinia rzecznika generalnego Poiares Maduro przedstawiona w dniu 10 lipca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii. - Sprawa C-205/06., sygn. C-205/06

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. POIARESA MADURA

przedstawiona w dniu 10 lipca 2008 r.(1)

Sprawa C‑205/06

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Austrii

i

Sprawa C‑249/06

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Szwecji

1.        Niniejsze sprawy dotyczą umów o popieraniu inwestycji zawartych przez Austrię bądź Szwecję z jednej strony oraz różne państwa trzecie z drugiej strony, zgodnie z którymi inwestorom gwarantuje się transfer kapitału związanego z ich inwestycjami.

2.        Wszystkie te dwustronne umowy o popieraniu inwestycji zostały zawarte przed przystąpieniem Austrii i Szwecji do UE, a zatem podlegają art. 307 WE. Zgodnie z tym postanowieniem Austria i Szwecja są zobowiązane do zastosowania wszelkich właściwych środków w celu wyeliminowania niezgodności z traktatem zawartych w tych umowach. Komisja twierdzi, że Austria i Szwecja uchybiły temu zobowiązaniu, ponieważ ich umowy nie przewidują ograniczeń swobodnego przepływu kapitału do i z państw trzecich, o których mowa w art. 57 ust. 2 WE, 59 WE i 60 ust. 1 WE, oraz ponieważ nie zmieniły one tej sytuacji.

3.        Austria i Szwecja zostały „postawione w stan oskarżenia” o to, że zbyt gorliwie broniły swobody przepływu kapitału do i z państw trzecich. Jednak główna kwestia w tych sprawach nie polega na tym pozornym paradoksie. Choć art. 57 ust. 2 WE, 59 WE i 60 ust. 1 WE zezwalają na ograniczenia swobodnego przepływu kapitału, Wspólnota musi jednak jeszcze wprowadzić takie ograniczenia w odniesieniu do danych państw trzecich. Jak dalece Austria i Szwecja mogą zostać uznane za odpowiedzialne za niewyeliminowanie niezgodności, która, jak się wydaje, ma się dopiero zmaterializować?

I -    Ramy faktyczne i prawne

        Austria zawarła kilka dwustronnych umów o popieraniu inwestycji z państwami trzecimi przed przystąpieniem do Unii Europejskiej(). Umowy te zawierają tzw. klauzulę transferową, która gwarantuje inwestorom każdej ze stron swobodny transfer, bez nieuzasadnionej zwłoki, kapitału związanego z jej inwestycjami.