Opinia rzecznika generalnego Mazák przedstawiona w dniu 15 lutego 2007 r. - Félix Palacios de la Villa przeciwko Cortefiel Servicios SA. - Sprawa C-411/05., sygn. C-411/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JÁNA MAZÁKA

przedstawiona w dniu 15 lutego 2007 r.(1)

Sprawa C-411/05

Félix Palacios de la Villa

przeciwko

Cortefiel Servicios SA

(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social No 33, Madrid)

(Dyrektywa Rady 2000/78/WE - Artykuł 6 - Ogólna zasada prawa wspólnotowego - Dyskryminacja ze względu na wiek - Obowiązkowe przejście na emeryturę - Skutek bezpośredni - Obowiązek niestosowania przepisów krajowych sprzecznych z prawem wspólnotowym)

I -    Wstęp

1.        Zwracając się z dwoma pytaniami w trybie prejudycjalnym postanowieniem z dnia 14 listopada 2005 r.,(2) Juzgado de lo Social n^o 33 de Madrid, pragnie w istocie ustalić, czy zakaz dyskryminacji ze względu na wiek przewidziany w szczególności przez art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy(3) stoi na przeszkodzie przepisom krajowym dopuszczającym umieszczanie w układach zbiorowych pracy klauzul obowiązkowego przejścia na emeryturę. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, sąd krajowy pragnie także dowiedzieć się, czy jest on zobowiązany do niestosowania tychże przepisów krajowych.

2.        Pytania te powstały na gruncie sporu pomiędzy osobami prywatnymi, a mianowicie w związku z postępowaniem wytoczonym przez Félixa Palaciosa de la Villę przeciwko Cortefiel Servicios SA, José Marii Sanzowi Corralowi oraz Martinowi Tebarowi Lessowi, w którym F. Palacios podnosi zarzut, że rozwiązanie jego stosunku pracy z powodu osiągnięcia obowiązkowego wieku emerytalnego określonego w układzie zbiorowym jest niezgodne z prawem.

        Pytania dotyczące wykładni dyrektywy 2000/78 były już przedstawiane Trybunałowi w sprawach Mangold() oraz Navas.() Jeżeli chodzi konkretnie o kwestię dyskryminacji ze względu na wiek, roszczenie dotyczące tego rodzaju dyskryminacji rozpatrywane jest przez Trybunał już po raz trzeci (po sprawach Mangold() i Lindorfer()), chociaż należy podkreślić, że niniejsza sprawa różni się istotnie od obydwu tych wcześniejszych spraw, zarówno pod względem okoliczności faktycznych jak i prawnych.