Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 24 maja 2007 r. - Kommunikationsbehörde Austria (KommAustria) przeciwko Österreichischer Rundfunk (ORF). - Sprawa C-195/06., sygn. C-195/06

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 24 maja 2007 r.(1)

Sprawa C‑195/06

Kommunikationsbehörde Austria (KommAustria)

przeciwko

Österreichischer Rundfunk (ORF)

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundeskommunikationssenat, Austria)

Telewizyjna działalność nadawcza - Dyrektywa 89/552/EWG w wersji wynikającej z dyrektywy 97/36 - Wykładnia art. 1 lit. c) i f) - Pojęcia „reklamy telewizyjnej” i „telezakupów” - Konkursy z nagrodami, w których w celu wzięcia udziału należy wybrać komercyjny numer telefoniczny

I -    Wprowadzenie

1.        W dzisiejszych czasach w każdym miejscu marketing osacza nas i okrąża. Wszystkie środki przekazu nadają reklamy, informują o promocjach lub okazjach. Czasopisma, kino, telewizja, radio, Internet, a nawet telefony reklamują zalety produktu i zachęcają użytkownika do jego kupienia w celu ułatwienia mu życia lub uczynienia szczęśliwszym, ryzykując nawet, że nie będzie on już w stanie przyjmować tych wiadomości lub że będzie nimi atakowany(2). Pojawienie się reklamy ułatwiło rozwój nowoczesnego handlu(3), który wykroczył poza ramy lokalne lub krajowe, aby rozwinąć się na współzależnym rynku światowym. Paplanina szarlatanów, wędrownych sprzedawców, hochsztaplerów, wynalazców eliksirów, balsamów przeciwko dolegliwościom lub cudownych ziół, wyrwizębów, sprzedawców specyfików na porost włosów i przeciw wszelkim chorobom, kramarzy, akwizytorów i innych spekulantów, którzy wystawiali na sprzedaż swoje towary na dawnych targach i rynkach, ustąpiła miejsca kampaniom reklamowym, które trafiają do milionów konsumentów(4).

        Wraz ze światową siecią informatyczną telewizja jest prawdopodobnie najbardziej agresywnym środkiem przekazu reklam zarówno dzięki swej intensywności, jak i zdolności do przenikania i stymulowania. Tłumaczy to troskę widoczną w dyrektywie Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej [nadawczej](), znanej szerzej pod nazwą dyrektywy „telewizja bez granic”, w zakresie stanowienia uregulowań dotyczących reklamy, przy poddaniu jej pewnym normom i nadrzędnym kryteriom, pozostawiając jednocześnie państwom Unii Europejskiej swobodę nakładania surowszych przepisów (motyw dwudziesty szósty).