Opinia rzecznika generalnego Trstenjak przedstawiona w dniu 21 czerwca 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec. - Sprawa C-319/05., sygn. C-319/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

VERIKI TRSTENJAK

przedstawiona w dniu 21 czerwca 2007 r.¹(1)

Sprawa C‑319/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Federalnej Niemiec

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 226 WE - Swobodny przepływ towarów - Środki o skutku równoważnym - Dyrektywa 2001/83/WE - Pojęcie produktu leczniczego - Krajowa praktyka administracyjna, zgodnie z którą preparat czosnkowy w kapsułkach jest kwalifikowany jako produkt leczniczy

I -    Wprowadzenie

1.        Niniejsza sprawa dotyczy skargi o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesionej przez Komisję przeciwko Republice Federalnej Niemiec na podstawie art. 226 WE. W skardze tej Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że dokonując kwalifikacji jako produktu leczniczego preparatu czosnkowego pakowanego w kapsułkach, który nie mieści się w definicji produktu leczniczego wedle sposobu prezentacji zgodnie z art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi(2), państwo to uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 28 i art. 30 WE.

2.        Podstawową kwestią sporną jest więc pytanie, czy omawiany preparat czosnkowy mieści się zakresie wskazanej definicji czy też należy go uznać za suplement żywnościowy w rozumieniu dyrektywy 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych(3).

II - Ramy prawne

1.      Pierwotne prawo wspólnotowe

3.        Artykuł 28 WE zakazuje stosowania między państwami członkowskimi ograniczeń ilościowych w przywozie oraz wszelkich środków o skutku równoważnym.

        Zgodnie z art. 30 WE dozwolone są jednak zakazy lub ograniczenia w przywozie, jeżeli są uzasadnione w szczególności względami bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, o ile nie stanowią środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu wewnątrzwspólnotowym.