Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 10 lipca 2007 r. - Ursula Voß przeciwko Land Berlin. - Sprawa C-300/06., sygn. C-300/06

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 10 lipca 2007 r.(1)

Sprawa C‑300/06

Ursula Voß

przeciwko

Land Berlin

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy)]

Polityka społeczna - Równość pracowników płci męskiej i żeńskiej - Nauczycielki szkolnictwa publicznego - Wynagrodzenia osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy za pracę w godzinach nadliczbowych - Dyskryminacja pośrednia - Kryteria potwierdzające

1.        Bundesverwaltungsgericht (najwyższy niemiecki sąd administracyjny) złożył do Trybunału wniosek o dokonanie w trybie prejudycjalnym wykładni art. 141 WE w odniesieniu do godzin nadliczbowych przepracowanych przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, wśród których większość stanowią kobiety.

2.        Dokładniej pytanie dotyczy tego, czy w myśl wyroku z dnia 27 maja 2004 r. w sprawie Elsner‑Lakeberg(2) przepisy, które sąd ten powinien zastosować, powodują dyskryminację pośrednią, zabronioną w porządku europejskim, z tego powodu, że określają wynagrodzenie w zależności od kategorii zawodowej, a nie proporcjonalnie do wynagrodzenia tych, którzy pracują w pełnym wymiarze.

I -    Ramy prawne

A -    Prawo wspólnotowe

3.        Zrównanie wynagrodzenia mężczyzn i kobiet za taką samą pracę „stanowi część podstaw Wspólnoty”(3); stwierdzenie to stanowi oczywisty wyraz zniesienia różnic w sferze zawodowej(4).

4.        Od 1957 r. jest ono potwierdzone w art. 119 traktatu WE, który od czasu traktatu z Amsterdamu(5) stał się art. 141 WE, o następującym brzmieniu:

„1. Każde państwo członkowskie zapewnia stosowanie zasady równości wynagrodzeń dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę lub pracę tej samej wartości.

2. Do celów niniejszego artykułu przez wynagrodzenie rozumie się zwykłą podstawową lub minimalną płacę albo uposażenie oraz wszystkie inne korzyści w gotówce lub w naturze, otrzymywane przez pracownika bezpośrednio lub pośrednio, z racji zatrudnienia, od pracodawcy.