Opinia rzecznika generalnego - 8 listopada 2007 r. - Eurohypo przeciwko OHIM - Sprawa C-304/06 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

VERIKI TRSTENJAK

przedstawiona w dniu 8 listopada 2007 r.(1)

Sprawa C‑304/06 P

Eurohypo AG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Słowny znak towarowy EUROHYPO - Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji - Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 40/94 - Badanie stanu faktycznego z urzędu - Artykuł 74 ust. 1 rozporządzenia nr 40/94 -Zakres ciążącego na OHIM obowiązku zbadania stanu faktycznego z urzędu

I -    Wprowadzenie

1.     Niniejsze odwołanie wniesione od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 3 maja 2006 r. w sprawie T‑439/04 Eurohypo przeciwko OHIM(2) porusza, z jednej strony, kwestie dotyczące zakresu ciążącego na Urzędzie Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) obowiązku zbadania stanu faktycznego z urzędu w ramach postępowania w sprawie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego oraz, z drugiej strony, kwestie dotyczące zakresu i następstw zachodzenia na siebie zakresów stosowania art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(3) (zwanego dalej „rozporządzeniem”).

II - Ramy prawne

2.     Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia:

„1.      Nie są rejestrowane:

[…]

b)      znaki towarowe, które pozbawione są jakiegokolwiek odróżniającego charakteru;

c)      znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek, mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług; […]”.

3.     Artykuł 7 ust. 2 rozporządzenia uściśla, że „[u]stęp 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją tylko w części Wspólnoty”.

4.     Artykuł 73 rozporządzenia przewiduje, że „decyzje [OHIM] zawierają określenie przyczyn, na których są oparte”.