Opinia rzecznika generalnego - 20 listopada 2007 r. - The International Association of Independent Tanker Owners i in. - Sprawa C-308/06
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
przedstawiona w dniu 20 listopada 2007 r.(1)
Sprawa C-308/06
The International Association of Independent Tanker Owners i in.
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court), Zjednoczone Królestwo]
Dyrektywa 2005/35/EG - Zanieczyszczenie morza przez statki - Rażące niedbalstwo - Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza - Międzynarodowa Konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki (MARPOL)
I - Wprowadzenie
1. W niniejszym przypadku należy zbadać, czy przepisy dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zanieczyszczenia pochodzącego ze statków oraz wprowadzenia sankcji w przypadku naruszenia prawa(2) są zgodne z prawem nadrzędnym.
2. International Association of Independent Tanker Owners (Intertanko), International Association of Dry Cargo Shipowners (Intercargo), Greek Shipping co-operation committee, Lloyd’s Register oraz International Salvage Union (zwani dalej „skarżącymi”) złożyli wspólnie skargę przed High Court of Justice przeciwko brytyjskiemu ministrowi transportu z powodu zamierzonej transpozycji tej dyrektywy. Wymienione stowarzyszenia są ważnymi związkami międzynarodowego przemysłu transportu morskiego. Intertanko reprezentuje mianowicie niemalże 80 % światowej floty tankowców.
3. Sporne jest, czy art. 4 i art. 5 dyrektywy 2005/35 są zgodne z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza, podpisaną w Montego Bay w dniu 10 grudnia 1982 r.() (zwaną dalej „Konwencją o prawie morza”), do której Wspólnota przystąpiła w 1998 r.(), oraz z Międzynarodową Konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z 1973 r. i protokołem do niej z 1978 r.() (zwaną dalej „Marpol 73/78”). Przepisy te regulują karnoprawną odpowiedzialność za wykroczenie w postaci zrzutu substancji zanieczyszczających. Wątpliwości wynikają przed wszystkim z faktu, iż dyrektywa najwyraźniej zawiera bardziej surowe kryteria tej odpowiedzialności niż Marpol 73/78. Zgodnie z dyrektywą w szczególności wystarcza rażące niedbalstwo, podczas gdy Marpol 73/78 przewiduje co najmniej lekkomyślność oraz świadomość prawdopodobieństwa powstania szkody.