Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 grudnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-263/05., sygn. C-263/05

WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba)

z dnia 18 grudnia 2007 r.(*)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko naturalne - Dyrektywy 75/442/EWG i 91/156/EWG - Pojęcie „odpady” - Substancje lub przedmioty przeznaczone do unieszkodliwienia lub odzyskania - Pozostałości z produkcji, które mogą być ponownie wykorzystane

W sprawie C‑263/05

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 23 czerwca 2005 r.,

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez M. Konstantinidisa oraz L. Cimaglię, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona skarżąca,

przeciwko

Republice Włoskiej, reprezentowanej przez I.M. Braguglię, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez G. Fienga, avvocato dello Stato, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana,

TRYBUNAŁ (trzecia izba),

w składzie: A. Rosas, prezes izby, U. Lőhmus, J.N. Cunha Rodrigues, A. Ó Caoimh (sprawozdawca) i P. Lindh, sędziowie,

rzecznik generalny: Y. Bot,

sekretarz: L. Hewlett, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 7 lutego 2007 r.,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

        W swej skardze Komisja Wspólnot Europejskich zwraca się do Trybunału o stwierdzenie, że ustanawiając oraz utrzymując w mocy art. 14 dekretu‑ustawy nr 138 z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie pilnych środków w zakresie podatków, prywatyzacji oraz dyscypliny wydatków farmaceutycznych, a także wsparcia dla gospodarki obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania (GURI nr 158 z dnia 8 lipca 2002 r.), który stał się po zmianach ustawą nr 178 z dnia 8 sierpnia 2002 r. (suplement zwyczajny do GURI nr 187 z dnia 10 sierpnia 2002 r.), który wyklucza z zakresu stosowania dekretu z mocą ustawy nr 22 z dnia 5 lutego 1997 r. w sprawie wdrożenia dyrektyw 91/156/EWG w sprawie odpadów, 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych i 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (suplement zwyczajny do GURI nr 38 z dnia 15 lutego 1997 r., zwanego dalej „dekretem z mocą ustawy nr 22/97”), po pierwsze substancje, materiały lub towary przeznaczone do operacji unieszkodliwiania lub odzyskiwania, które nie są w sposób wyraźny wymienione w załącznikach B i C do tego dekretu i po drugie substancje lub materiały, które stanowią pozostałości z produkcji, a które ich posiadacz zamierza usunąć lub do których usunięcia został zobowiązany, w przypadku gdy mogą one być i są ponownie wykorzystane w cyklu produkcyjnym lub konsumpcyjnym bez poddania ich wcześniejszej obróbce i bez powodowania szkód środowiskowych czy też po poddaniu ich wcześniejszej obróbce, gdy nie chodzi o jedną z operacji odzyskiwania wymienionych w załączniku C do tego dekretu, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 194, str. 39), zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG z dnia 18 marca 1991 r. (Dz.U. L 78, str. 32) i decyzją Komisji 96/350/WE z dnia 24 maja 1996 r. (Dz.U. L 135, str. 32) (zwanej dalej „dyrektywą”).