Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 19 stycznia 2006 r. - SGL Carbon AG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-308/04 P., sygn. C-308/04 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

L. A. GEELHOEDA

przedstawiona w dniu 19 stycznia 2006 r.(1)

Sprawa C‑308/04 P

SGL Carbon AG

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

(Odwołanie - Konkurencja - Elektrody grafitowe - Artykuł 81 ust. 1 WE - Grzywny - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Komunikat w sprawie współpracy)

1.        Niniejsza sprawa dotyczy odwołania wniesionego przez SGL Carbon AG (zwaną dalej „SGL”) od wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawach połączonych T‑236/01, T‑239/01, od T‑244/01 do T‑246/01, T‑251/01 i T‑252/01 Tokai Carbon i in. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”).

I -    Właściwe przepisy

A -    Artykuł 81 WE i rozporządzenie nr 17/62

2.        Zgodnie z art. 81 WE zakazane są „wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, wszelkie decyzje związków przedsiębiorstw i wszelkie praktyki uzgodnione, które mogą wpływać na handel między państwami członkowskimi i których celem lub skutkiem jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji wewnątrz wspólnego rynku”.

3.        Komisja może karać przedsiębiorstwa podejmujące tego rodzaju działania w drodze nakładania grzywien.

4.        Artykuł 15 rozporządzenia Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 r., pierwszego rozporządzenia wprowadzającego w życie art. 85 i 86 traktatu(2) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 17”), stanowi:

„1.      Komisja może, w formie decyzji, nakładać na przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw kary pieniężne w wysokości 100-5000 jednostek rozliczeniowych, jeśli umyślnie lub na skutek niedbalstwa:

[…]

b)      udzielają nieprawdziwych […] informacji żądanych zgodnie z art. 11 ust. 3 lub 5 […];

2.      Komisja może nałożyć, w drodze decyzji, na przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw kary pieniężne w wysokości 1000-1 000 000 jednostek rozliczeniowych albo ponad tę kwotę do dziesięciu procent wartości osiągniętego w poprzednim roku gospodarczym obrotu każdego z przedsiębiorstw uczestniczących w naruszeniu, jeśli umyślnie lub przez niedbalstwo: