Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 27 kwietnia 2006 r. - Yunying Jia przeciwko Migrationsverket. - Sprawa C-1/05., sygn. C-1/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

L. A. GEELHOEDA

przedstawiona w dniu 27 kwietnia 2006 r.¹(1)

Sprawa C‑1/05

Yunying Jia

przeciwko

Migrationsverket

[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Utlänningsnämnden (Szwecja)]

Wykładnia art. 43 WE, art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 - Swobodny przepływ pracowników w obrębie Wspólnoty a art. 1 lit. d) i art. 6 lit. b) dyrektywy Rady 73/148/EWG - Zniesienie ograniczeń w zakresie przemieszczania się i pobytu obywateli państw członkowskich w obrębie Wspólnoty, które dotyczą przedsiębiorczości i świadczenia usług - Prawo pobytu dla rodzica współmałżonka obywatela państwa członkowskiego zamieszkałego w innym państwie członkowskim, pozostającego na utrzymaniu tego obywatela, gdy małżonek i jego rodzic posiadają obywatelstwo państwa trzeciego ? Wymaganie zgodnego z prawem pobytu do połączenia z rodziną ? Dowody wymagane do wykazania, że rodzic pozostaje na utrzymaniu

I -    Wprowadzenie

1.     Niniejsza sprawa jest kolejną poruszającą delikatny problem warunków, na jakich członkowie rodziny obywateli Wspólnoty pochodzący z krajów spoza Unii Europejskiej mogą występować o prawo pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej. W szczególności dotyczy ona kwestii, czy osoby takie muszą przebywać na terenie Unii Europejskiej zgodnie z prawem, aby móc skorzystać z praw przysługujących im na podstawie wspólnotowego prawa wtórnego, jak stwierdził Trybunał w kontekście sprawy Akrich(2). Czy też przeciwnie, wystarczy wykazanie pokrewieństwa lub powinowactwa z obywatelem Unii Europejskiej, jak stwierdził Trybunał w sprawie MRAX(3)?

2.     W mojej opinii w sprawie Akrich odniosłem się do podstawowego dylematu związanego ze statusem prawnym i uprawnieniami takich osób. Z jednej strony obywatele państw trzecich spokrewnieni lub spowinowaceni z obywatelami Wspólnoty wyprowadzają swoje prawa z przepisów gwarantujących swobodny przepływ osób na terytorium Wspólnoty. Z drugiej strony, wobec braku jak na razie ujednolicenia przepisów dotyczących imigracji, państwom członkowskim nadal przysługuje uprawnienie do ustanawiania zasad pierwszego wjazdu obywateli państw trzecich na ich terytorium, a tym samym na terytorium Unii Europejskiej.