Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 15 czerwca 2006 r. - Hausgemeinschaft Jörg und Stefanie Wollny przeciwko Finanzamt Landshut. - Sprawa C-72/05., sygn. C-72/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 15 czerwca 2006 r.(1)

Sprawa C‑72/05

Hausgemeinschaft Jörg und Stefanie Wollny

przeciwko

Finanzamt Landshut

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München (Niemcy)]

Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 6 ust. 2 lit. a) - Artykuł 11 część A ust. 1 lit. c) - Wykorzystywanie przez podatnika na cele prywatne części budynku zaliczonego w całości do aktywów przedsiębiorstwa - Zrównanie takiego wykorzystania na cele prywatne z odpłatnym świadczeniem usług - Określenie podstawy opodatkowania - Pojęcie „sumy wydatków” poniesionych przez podatnika na wykonanie usług

1.        Niniejsze postępowanie w sprawie wydania orzeczenia w trybie prejudycjalnym ma na celu sprecyzowanie, jaka jest podstawa opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT), należnym od podatnika z tytułu wykorzystywania na cele prywatne części budynku zaliczonego w całości do aktywów jego przedsiębiorstwa.

2.        W przypadku, gdy podatnik nabywa lub zleca budowę budynku, który zamierza w całości zaliczyć do aktywów przedsiębiorstwa, ale który pragnie wykorzystywać także w części na cele prywatne, ma on prawo odliczyć cały podatek VAT, jaki został naliczony od kosztu jego nabycia lub budowy.

3.        Jednakże jeśli chodzi o część tego budynku wykorzystywanej na cele prywatne podatnik znajduje się w sytuacji porównywalnej do sytuacji konsumenta końcowego. Szósta dyrektywa 77/388/EWG(2) przewiduje w takim przypadku mechanizm odzyskania odpowiedniej części VAT, którą podatnik odliczył.

4.        W tym celu szósta dyrektywa tworzy fikcję prawną, na podstawie której wykorzystywanie na cele prywatne jest uznawane za odpłatne świadczenie usług, jakie podatnik sam dla siebie wykonuje.

        W niniejszej sprawie do Trybunału zwrócono się o wyjaśnienie, jaka jest podstawa opodatkowania podatkiem VAT w przypadku tego świadczenia usług. Finanzgericht München (Niemcy) zwraca się do Trybunału z zapytaniem, czy ta podstawa opodatkowania powinna być określona wyłącznie poprzez odniesienie do ogólnych zasad amortyzacji odzwierciedlającej stopniową utratę wartości budynku, czy też może ona być określona na podstawie okresu „korekty odliczeń” w zakresie podatku VAT.