Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 13 lipca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów. - Sprawa C-34/04., sygn. C-34/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 13 lipca 2006 r.(1)

Sprawa C‑34/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Niderlandów

i

Sprawa C‑64/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Wspólna polityka rybołówstwa - Restrukturyzacja sektora rybołówstwa - Licencje połowowe - Trwały transfer do Argentyny

I -    Wprowadzenie

1.        W 1996 roku dwa statki niderlandzkiej floty połowowej i dwa floty połowowej Zjednoczonego Królestwa zostały przetransferowane do Argentyny. Wspólnota udzieliła na te działania wsparcia w wysokości 7 464 585,60 ECU. Zdaniem Komisji udzielona pomoc nie osiągnęła faktycznie swego celu, gdyż pozwane państwa członkowskie w miejsce przetransferowanych statków dopuściły do połowów nowe statki. Komisja wnosi zatem obie niniejsze skargi o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, które pod względem prawnym są w znacznym stopniu podobne. Poniżej ukażę jednak, iż Komisja opiera się w tych przypadkach na błędnej podstawie prawnej.

II - Ramy prawne

2.        W celu dopuszczenia do rybołówstwa statki rybackie potrzebują licencji połowowej, która jest wydawana dla danego statku. Prawo wspólnotowe przewidziało taką licencję po raz pierwszy w art. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3760/92 z dnia 20 grudnia 1992 r. ustanawiającego wspólnotowy system rybołówstwa i akwakultury(2) (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie rybołówstwa”):

„1. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 43 traktatu Rada ustanowi do dnia 31 grudnia 1993 roku wspólnotowy system znajdujący zastosowanie najpóźniej od dnia 1 stycznia 1995 roku i ustalający zasady odnośnie minimum informacji, jakie mają być zawarte w licencjach połowowych wystawianych i zarządzanych przez państwa członkowskie.

Od dnia wejścia w życie systemu wspólnotowego państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania krajowych regulacji dotyczących licencji połowowych. O ile nie jest przewidziane inaczej, wszystkie statki rybackie muszą posiadać licencję połowową, która jest wydawana dla danego statku.