Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 14 września 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej. - Sprawa C-251/04., sygn. C-251/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

E. SHARPSTON

przedstawiona w dniu 14 września 2006 r.(1)

Sprawa C‑251/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Greckiej

Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 2 pkt 1 rozporządzenia (EWG) nr 3577/92 - Transport - Swoboda świadczenia usług - Kabotaż morski - Usługa holownicza na otwartym morzu

1.     W niniejszej sprawie Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie na podstawie art. 226 WE, że zezwalając wyłącznie statkom pływającym pod banderą grecką na świadczenie usług holowniczych na otwartym morzu w obrębie greckich wód terytorialnych(2), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92(3) dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski).

 Przepisy wspólnotowe znajdujące zastosowanie w sprawie

2.     W tytule III części trzeciej traktatu WE (zatytułowanym „Swobodny przepływ osób, usług i kapitału”) art. 49-55 odnoszą się do usług.

3.     Artykuł 49 akapit pierwszy WE stanowi:

„W ramach poniższych postanowień ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług wewnątrz Wspólnoty są zakazane w odniesieniu do obywateli państw członkowskich mających swe przedsiębiorstwo w państwie Wspólnoty innym niż państwo odbiorcy świadczenia”.

4.     Artykuł 51 ust. 1 WE stanowi, że swobodę świadczenia usług w dziedzinie transportu regulują postanowienia tytułu dotyczącego transportu.

5.     Artykuł 54 WE stanowi:

„Dopóki ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług nie zostaną zniesione, każde z państw członkowskich stosuje je do wszystkich świadczących usługi, o których mowa w artykule 49 akapit pierwszy, bez względu na przynależność państwową lub miejsce zamieszkania”.

6.     Artykuł 80 ust. 2 WE, znajdujący się w tytule V części trzeciej traktatu (zatytułowanym „Transport”), stanowi, że Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może zadecydować, czy, w jakim zakresie i w jakim trybie właściwe przepisy mogą być przyjęte dla transportu morskiego i lotniczego.