Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawiona w dniu 12 września 2006 r. - Confédération générale du travail (CGT) i inni przeciwko Premier ministre i Ministre de l'Emploi, de la Cohésion sociale et du Logement. - Sprawa C-385/05., sygn. C-385/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. P. MENGOZZI'EGO

przedstawiona w dniu 12 września 2006 r.(1)

Sprawa C‑385/05

Confédération générale du travail (CGT),

Confédération française démocratique du travail (CFDT),

Confédération française de l’encadrement (CGC),

Confédération française des travailleurs chrétiens (CFTC),

Confédération générale du travail − Force ouvričre (CGT‑FO)

przeciwko

Premier ministre,

Ministre de l’Emploi, de la Cohésion sociale et du Logement

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja)]

Polityka społeczna -Dyrektywy 98/59/WE i 2002/14/WE - Zwolnienia grupowe - Informowanie i przeprowadzanie konsultacji z pracownikami - Sposób obliczania progów zatrudnienia - Wyłączenie pracowników należących do określonej kategorii wiekowej

I -    Wprowadzenie

1.     Czy ustawodawstwo krajowe może, w celu wykonania pewnych przepisów prawa pracy, wykluczać pewne grupy pracowników ze sposobu obliczania liczby pracowników przedsiębiorstw nie uchybiając przepisom dyrektywy 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej(2) oraz przepisom dyrektywy Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych(3)?

2.     Taki jest w istocie przedmiot dwóch pytań zadanych Trybunałowi przez Conseil d’État (Francja) w następstwie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez pięć francuskich związków zawodowych przeciwko ordonnance (zarządzenie) nr 2005-892 z dnia 2 sierpnia 2005 r. dotyczącemu sposobu obliczania liczby pracowników przedsiębiorstw (zwanego dalej „zarządzeniem nr 2005-892”)(). Tytułem wstępu chciałbym zauważyć, że niniejsza sprawa daje Trybunałowi możliwość dokonania po raz pierwszy wykładni wspomnianej wyżej dyrektywy 2002/14, zwanej również czasem dyrektywą „Vilvoorde”().