Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 30 listopada 2006 r. - Unibet (London) Ltd i Unibet (International) Ltd przeciwko Justitiekanslern. - Sprawa C-432/05., sygn. C-432/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 30 listopada 2006 r.(1)

Sprawa C‑432/05

Unibet (London) Ltd

Unibet (International) Ltd

przeciwko

Justitiekanslern

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen (Szwecja)]

Skuteczna ochrona sądowa uprawnień wynikających z prawa wspólnotowego - Przepisy krajowe nieprzewidujące możliwości wniesienia odrębnego środka prawnego zmierzającego do stwierdzenia nieważności przepisów prawa krajowego sprzecznych z prawem wspólnotowym - Prawo do środków tymczasowych

1.     Czy prawo wspólnotowe wymaga, by porządek prawny państwa członkowskiego przewidywał, po pierwsze, odrębne powództwo o stwierdzenie niezgodności przepisu prawa krajowego z prawem wspólnotowym, a po drugie, tymczasowe zawieszenie stosowania tego przepisu krajowego na okres badania jego legalności? Tak zasadniczo brzmi pytanie przedstawione Trybunałowi przez szwedzki Sąd Najwyższy (Högsta domstolen).

 Przepisy prawa krajowego

2.     Postanowienie odsyłające zawiera następujące informacje dotyczące uregulowań krajowych w zakresie, z jednej strony, jurysdykcji i reguł postępowania przed sądami krajowymi, a z drugiej strony, organizacji loterii.

3.     Po pierwsze, art. 14 rozdziału 11 konstytucji szwedzkiej (regeringsformen) ustanawia zasady kontroli zgodności z prawem. Jeżeli sąd lub inny organ publiczny uzna, że przepis stoi w sprzeczności z normą prawa konstytucyjnego lub innego aktu prawnego wyższej rangi, przepis taki nie może być stosowany. Kontrola i ewentualny brak stosowania na mocy art. 14 rozdziału 11 regeringsformen wymaga, by kwestia ta została podniesiona jako zagadnienie wstępne lub kwestia incydentalna w ramach postępowania głównego. Prawo krajowe nie przewiduje możliwości wniesienia odrębnego środka prawnego wyłącznie w przedmiocie stwierdzenia nieważności danego aktu prawnego. Jeżeli kwestionowany przepis został ustanowiony przez Riksdag lub przez rząd, może on nie być stosowany tylko w sytuacji, gdy jest dotknięty oczywistym błędem. Wymóg ten nie obowiązuje jednak w przypadku, gdy dany przepis stoi w sprzeczności z prawem wspólnotowym().