Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 5 grudnia 2006 r. - Postępowanie karne przeciwko Norma Kraaijenbrink. - Sprawa C-367/05., sygn. C-367/05
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
ELEANOR SHARPSTON
przedstawiona w dniu 5 grudnia 2006 r.(1)
Sprawa C‑367/05
Norma Kraaijenbrink
Artykuł 54 konwencji wykonawczej do układu z Schengen (KWUS) - Zasada ne bis in idem - Pojęcie „ten sam czyn” - Artykuł 56 KWUS - Uwzględnianie wcześniej nałożonych kar - Nałożenie kary w jednym państwie członkowskim - Możliwość nałożenia kary za czyny o charakterze ubocznym w innym państwie członkowskim
1. W jakim stopniu istnienie wspólnego zamiaru ma znaczenie dla ustalenia tego, czy - w kontekście prania pieniędzy pochodzących z handlu nielegalnymi środkami odurzającymi - czyny, za które oskarżony jest ścigany w dwóch różnych państwach członkowskich, stanowią „ten sam czyn” w rozumieniu art. 54 konwencji wykonawczej do układu z Schengen („KWUS”)(2)? Czy pojęcie to swoim zakresem obejmuje czyny, które nie były znane organom ścigania lub sądom rozpoznającym sprawę w pierwszym państwie członkowskim? I czy w przypadku wszczęcia kolejnego postępowania w drugim państwie członkowskim, w sytuacji gdy wydany ma być wyrok skazujący, sąd, przed którym toczy się takie postępowanie, musi uwzględnić wyrok wydany w pierwszym państwie członkowskim? Tak zasadniczo brzmią pytania, z którymi zwrócił się do Trybunału belgijski Hof van Cassatie (sąd kasacyjny).
Właściwe przepisy
KWUS
2. Zgodnie z brzmieniem art. 1 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej(3) (zwanego dalej „protokołem”), trzynaście państw członkowskich Unii Europejskiej zostało upoważnionych do ustanowienia między sobą wzmocnionej współpracy w dziedzinach objętych tzw. dorobkiem Schengen.
3. W rozumieniu załącznika do powyższego protokołu, „dorobek Schengen” obejmuje Układ między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisany w Schengen w dniu 14 czerwca 1985 r.() (zwany dalej „układem z Schengen”), a także w szczególności KWUS.