Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 stycznia 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa C-94/03., sygn. C-94/03

Sprawa C‑94/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Skarga o stwierdzenie nieważności - Decyzja Rady 2003/106/WE dotycząca zatwierdzenia konwencji rotterdamskiej - Procedura zgody po uprzednim poinformowaniu - Niebezpieczne substancje chemiczne i pestycydy będące przedmiotem handlu międzynarodowego - Wybór podstawy prawnej - Artykuły 133 WE i 175 WE

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 26 maja 2005 r.  I ‑ 0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 stycznia 2006 r.  I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

1.     Akty instytucji - Wybór podstawy prawnej - Kryteria - Akt wspólnotowy realizujący dwa cele lub zawierający dwa elementy

2.     Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Konwencja rotterdamska

(art. 133 WE, 175 ust. 1 WE, art. 300 ust. 2 akapit pierwszy WE i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy WE)

1.     Wybór podstawy prawnej aktu wspólnotowego, w tym również aktu ustanawianego w celu zawarcia porozumienia międzynarodowego, musi być oparty na obiektywnych okolicznościach, które mogą zostać poddane kontroli sądowej. Należy do nich w szczególności cel i treść aktu.

W przypadku gdy analiza wspólnotowego aktu prawnego wykaże, że wyznaczono takiemu aktowi dwa cele lub ma on dwie części składowe, a jeden z tych aspektów można zidentyfikować jako główny lub przeważający, podczas gdy drugi jest jedynie pomocniczy, wówczas ten akt prawny należy wydać na pojedynczej podstawie prawnej, tj. na tej podstawie, która wymagana jest z racji głównego lub przeważającego celu lub części składowej. W wyjątkowych przypadkach natomiast, jeśli zostanie ustalone, że dany akt prawny realizuje większą ilość celów lub ma większą ilość części składowych, które są nierozerwalnie związane, przy czym żaden z aspektów nie jest drugorzędny lub pośredni w stosunku do drugiego, wówczas taki akt prawny należy wydać na odpowiadających im różnych podstawach prawnych. Jednakże użycie podwójnej podstawy prawnej jest wykluczone, gdy określone dla obu tych podstaw prawnych procedury są ze sobą niezgodne lub gdy połączenie podstaw prawnych może zagrozić uprawnieniom Parlamentu.