Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 stycznia 2006 r. - Optigen Ltd (C-354/03), Fulcrum Electronics Ltd (C-355/03) i Bond House Systems Ltd (C-484/03) przeciwko Commissioners of Customs & Excise. - sprawy połączone C-354/03, C-355/03 oraz C-484/03., sygn. C-354/03, C-355/03 oraz C-484/03

Sprawy połączone C‑354/03, C‑355/03 i C‑484/03

Optigen Ltd, Fulcrum Electronics Ltd i Bond House Systems Ltd

przeciwko

Commissioners of Customs & Excise

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division]

Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 2 pkt 1, art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 - Odliczenie naliczonego podatku VAT - Działalność gospodarcza - Podatnik działający w takim charakterze - Dostawa towarów - Transakcja będąca częścią łańcucha dostaw, w którym uczestniczył podmiot niewywiązujący się lub podmiot posługujący się nienależącym do niego numerem identyfikacji podatkowej VAT - Oszustwo typu „karuzela podatkowa”

Opinia rzecznika generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 16 lutego 2005 r.  I ‑ 0000

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 stycznia 2006 r. I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

Postanowienia podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Podatki obrotowe - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Dostawy towarów dokonywane przez podatnika działającego w takim charakterze

(dyrektywa Rady 77/388, art. 2 pkt 1, art. 4 i 5 ust. 1)

Transakcje, w ramach których podatnik z siedzibą w państwie członkowskim nabywa towary od spółki z siedzibą w tym państwie członkowskim i odsprzedaje je nabywcom z siedzibą w innym państwie członkowskim i które same nie są oszustwem w zakresie podatku od wartości dodanej, stanowią dostawy towarów dokonywane przez podatnika działającego w takim charakterze oraz stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 pkt 1, art. 4 oraz 5 ust. 1 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, ponieważ spełniają obiektywne kryteria, na których opierają się te pojęcia, niezależnie od zamiaru podmiotu innego niż dany podatnik, uczestniczącego w tym samym łańcuchu dostaw, lub od ewentualnego oszukańczego charakteru - o którym podatnik ten nie wiedział lub nie mógł wiedzieć - innej transakcji wchodzącej w skład owego łańcucha dostaw, wcześniejszej lub późniejszej w stosunku do tej, której dokonał ten podatnik. Prawo podatnika dokonującego takich transakcji do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej nie może również ucierpieć wskutek tego, że w łańcuchu dostaw, którego część stanowią owe transakcje - o czym podatnik ten nie wie lub nie może wiedzieć - inna transakcja, wcześniejsza lub późniejsza w stosunku do tej, która została dokonana przez niego, stanowi oszustwo w zakresie podatku od wartości dodanej.