Orzeczenie
Opinia Trybunału (w pełnym składzie) 7 lutego 2006 r. - Kompetencja Wspólnoty do zawarcia nowej konwencji z Lugano o jurysdykcji i uznawaniu orzeczeń sądowych oraz ich wykonywaniu w sprawach cywilnych i handlowych.
Opinia 1/03
Opinia wydana na podstawie art. 300 ust. 6 WE
Kompetencja Wspólnoty do zawarcia nowej konwencji z Lugano o jurysdykcji i uznawaniu orzeczeń sądowych oraz ich wykonywaniu w sprawach cywilnych i handlowych
Opinia Trybunału (w pełnym składzie) z dnia 7 lutego 2006 r. I-0000
Streszczenie opinii
1. Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Uprzednia opinia Trybunału
(art. 300 ust. 6 WE; regulamin Trybunału, art. 107 § 2)
2. Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Kompetencja Wspólnoty - Charakter wyłączny
3. Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Kompetencja Wspólnoty - Charakter wyłączny
(art. 65 WE)
4. Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Kompetencja Wspólnoty - Charakter wyłączny
5. Umowy międzynarodowe - Zawarcie - Kompetencja Wspólnoty - Nowa konwencja o jurysdykcji i uznawaniu orzeczeń sądowych oraz ich wykonywaniu w sprawach cywilnych i handlowych, zastępująca obecną konwencję z Lugano - Charakter wyłączny
(rozporządzenie Rady nr 44/2001)
1. O opinię Trybunału, na podstawie art. 300 ust. 6 WE, można wnosić w kwestiach dotyczących rozdziału kompetencji między Wspólnotą a państwami członkowskimi przy zawieraniu określonej umowy z państwami trzecimi.
(por. pkt 112)
2. Ponieważ Wspólnota posiada jedynie kompetencje powierzone, istnienie danej kompetencji, zwłaszcza gdy nie wypływa ona wyraźnie z traktatu, a ma charakter wyłączny, powinno znaleźć uzasadnienie we wnioskach płynących z konkretnej analizy relacji między przewidywaną umową a prawem wspólnotowym potwierdzającej, że zawarcie takiej umowy może oddziaływać na przepisy wspólnotowe.
W niektórych przypadkach analiza i porównanie dziedzin, jakie obejmują tak przepisy wspólnotowe, jak i przewidywana umowa, jest wystarczające, by wykluczyć jakiekolwiek oddziaływanie na te przepisy.
Nie jest jednak konieczne istnienie całkowitej zgodności między zakresem, jaki obejmuje umowa międzynarodowa, i zakresem uregulowań wspólnotowych. Gdy przychodzi do ustalenia, czy zostało spełnione kryterium wyrażone w formule „w każdym razie należą do dziedziny, która jest już w znacznej mierze objęta wspólnymi uregulowaniami”, użyte w opinii 2/91, należy oprzeć analizę nie tylko na tym, jaki zasięg mają dane przepisy, ale również na tym, jakie są ich charakter i treść. Nadto należy wziąć pod uwagę nie tylko obecny stan prawa wspólnotowego w danej dziedzinie, ale również kierunek jego rozwoju, o ile jest on do przewidzenia w momencie tej analizy.