Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 marca 2006 r. - Enirisorse SpA przeciwko Sotacarbo SpA. - Sprawa C-237/04., sygn. C-237/04

Sprawa C‑237/04

Enirisorse SpA

przeciwko

Sotacarbo SpA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Cagliari)

Pomoc państwa − Artykuły 87 WE i 88 WE − Pojęcie pomocy - Udział przedsiębiorstwa publicznego w kapitale przedsiębiorstwa prywatnego - Prawo do wystąpienia ze spółki z zastrzeżeniem uprzedniego zrzeczenia się wszelkich praw do majątku spółki

Opinia rzecznika generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 12 stycznia 2006 r.  

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 23 marca 2006 r.  

Streszczenie wyroku

1.     Pytania prejudycjalne - Dopuszczalność - Konieczność dostarczenia Trybunałowi wystarczających wyjaśnień w zakresie stanu faktycznego i prawnego

(art. 234 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 23)

2.     Pytania prejudycjalne - Właściwość Trybunału - Granice

(art. 88 WE i 234 WE)

3.     Konkurencja - Reguły wspólnotowe - Przedsiębiorstwo - Pojęcie

4.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

5.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

1.     Konieczność dokonania takiej wykładni prawa wspólnotowego, która będzie użyteczna dla sądu krajowego, nakłada na ten sąd obowiązek zakreślenia ram faktycznych i prawnych, w które wpisują się zadane przez niego pytania, lub przynajmniej wyjaśnienia założeń faktycznych, na których pytania te są oparte. Informacje zawarte w postanowieniach odsyłających powinny więc nie tylko pozwolić Trybunałowi na udzielenie użytecznych odpowiedzi, lecz również umożliwić rządom państw członkowskich oraz innym zainteresowanym stronom przedstawienie uwag zgodnie z art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości. Obowiązkiem Trybunału jest czuwanie, aby ta możliwość była zachowana, mając na uwadze, że na mocy wymienionego postanowienia zainteresowanym stronom doręczane są jedynie postanowienia odsyłające. Niezbędne jest ponadto udzielenie przez sąd krajowy przynajmniej minimum wyjaśnień dotyczących podstaw wyboru przepisów wspólnotowych, o których wykładnię wnioskuje, oraz ustalonego przezeń związku między tymi przepisami i przepisami krajowymi znajdującymi zastosowanie w sprawie.